ولوو در طول تاریخ خود به طراحی‌های خسته‌کننده و مربعی‌شکل شناخته می‌شد. در آن زمان ممکن نبود یک خودروساز تمام جوانب مانند عملکرد، زیبایی و امنیت را در یک قالب بگنجاند؛ بنابراین ولوو با انتخاب امنیت، برای ساخت خودروهایی محکم و مقاوم تلاش کرد. این روند تا معرفی ولوو ۸۵۰ T5-R ادامه داشت. این خودرو سرانجام موفق شد علاوه‌بر امنیت، در جنبه‌های دیگر نیز عملکرد مناسبی را به‌عنوان یک ولوو به نمایش بگذارد. جانشینان این خودرو یعنی S60 R و V70 R نیز همین روند را ادامه دادند.
امروزه روند طراحی ولوو تغییر کرده و تاکید بسیاری روی طراحی دارد، عملکرد خودروهای آن افزایش پیدا کرده است و همه این‌ها درحالی رخ داده که نام این خودروساز همچنان در صدر جدول ایمن‌ترین خودروهای جهان است. ولوو مانند سایر خودروسازان قصد دارد با مدل‌های مفهومی جدیدش مانند «ریشارژ» و «اِمبِلا» استقبال برقی شدن برود. حال سوال پیش می‌آید که تکلیف پرچمدار این شرکت چه می‌شود؟! آن مدلی که عملکردی بهتر از سایر مدل‌ها خواهد داشت و منحصربه‌فرد خواهد بود؟
به نظر ما، بازگرداندن V70 R کاری عاقلانه خواهد بود. خودروهایی که براساس کانسپت ریشارژ تولید خواهند شد همچنان نیازمند کمی شوروهیجان هستند؛ شوروهیجانی که حتی در خودروهای مجلسی و شسته‌رفته پول‌استار نیز کمتر پیدا می‌شود. چیزی شبیه به خودرویی با لبه‌های تیز، طراحی آینده‌نگرانه و عملکرد اسپرت. خودرویی که ارتفاع کمی از زمین دارد، ابعاد مناسبی داشته و بلند است. حال همین خودرو را با رنگ زرد تصور کنید؛ یک پکیج کامل روبه‌روی شما قرار می‌گیرد.
در این بخش پشتی رندر غیررسمی که خودروی مدنظر ما را توصیف می‌کند، خودرویی بی‌نظیر را می‌بینیم؛ خودرویی اسپرت با طراحی قوی. چراغ ترمز که روی سقف نیز کشیده شده است می‌تواند المان جدید و جذابی برای خودروهای آینده ولوو باشد و به امضای جدید آن تبدیل شود. شکستگی‌های بخش کناری بنده به ایجاد حس اسپرت و جدی بودن خودرو کمک زیادی می‌‌کنند. طراحی نیز توانسته با ایجاد سقف و ستون‌های دورنگ، زیبایی این خودرو را دو چندان کند.
با وجود اینکه طراحی بخش گشتی تقریبا بی‌نقص است اما چراغ‌های جلو به‌شکل ناپخته‌ای طراحی شده‌اند و فاصله نسبتا زیادی با جلوپنجره این استیشن دارند؛ همین مورد تناسب چهره مخصوص ولوو را کمی بهم ریخته است. جلوپنجره این خودرو تیز همچنان از لوگوی قدیمی این شرکت استفاده می‌کند و هیچ تغییری را نسبت‌به سایر مدل‌های گذشته ولوو ندارد که کمی مایوس‌کننده است. شاید اگر طراحی کمی خلاقیت بیشتری را در طراحی بخش جلوی خودرو نیز به خرج می‌داد، شاهد طرحی بسیاری زیباتر بودیم.
ولوو در گذشته برای دریافت ۳۰۰ اسب بخار قدرت از موتور نسل گذشته V70 R تلاش زیادی کرد. با برقی شدن موتورها، این کار آسان‌تر از همیشه شده است. تنها چیزی که برای خودروساز محدودیت ایجاد می‌کند اندازه باتری و ظرفیت آن خواهد بود؛ چراکه با افزایش عملکرد و قدرت موتور برقی، باید پیمایش مسافتی طولانی را فراموش کرد.
برای نمونه نگاهی به دو کراس‌اوور XC40 ریشارژ و برادر دوقلویش، C40 ریشارژ نگاهی بیاندازید. هر دوی آن‌ها از V70 R حدود ۱۰۲ اسب بخار قدرت بیشتری دارند و حدود ۲ ثانیه نیز زودتر به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسند. تازه این دو خودرو تلاش‌های اولیه ولوو برای ورود به بازار خودروهای برقی محسوب می‌شوند و این شرکت هنوز جای زیادی برای رشد در این زمینه دارد. کیمدل عملکرد بالای مخصوص را متصور شوید که بتواند در حوزه خودروهای استیشن، رقیبی سرسخت برای پادشاه این کلاس یعنی مرسدس‌بنز کلاس E استیت و آئودی RS6 آوانت شود.
نوید AJ
پرستیژی که هنوز محصولات ولوو داره با حرف چندلر در سریال فرندز هم خونی داره: برای مرد کارمندی که چند تا بچه داره و عاشق خانواده شه و آدم خسته و بی هیجانیه.
” Swedish Arrogant Tiger “
رندر جذابیه گرچه همونطور که تو متن اشاره شد جلوش جای کار داره.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
آیا حساب کاربری ندارید؟
