گران تمام شدن کالاهای وارداتی در ایران تنها منوط‌به خودرو نیست بلکه اشکال در نظام اقتصادی کشور موجب شده واردات هر کالایی به کشور گران تمام شود.

وعده واردات خودروهای ۵هزار دلاری از سوی دولت و نمایندگان مجلس در حالی که امروز واردات خودروهای خارجی به کشور بیش از دو میلیارد تومان تمام می‌شود، وزیر سابق صمت و نمایندگان مجلس در حالی وعده واردات خودرو ۵هزار دلاری را دادند که این موضوع خارج از حیطه مسئولیت و اختیارات آنان بوده و در کشوری چون ایران که دارای اقتصاد آزاد است در بهترین شرایط می‌توان واردات خودروهای تا ۲۰ هزار دلار را وعده داد.

علاوه‌بر این واردات خودروهای ۵ هزار دلاری که قادر به پاس کردن استانداردهای ملی باشد عملا وجود خارجی ندارد کمااینکه امروز واردات خودروهای ۱۰هزاردلاری به کشور حدود ۱۵هزار دلار تمام می‌شوند.

نکته بعدی اینکه واردات خودرو معمولا توسط بخش خصوصی و با هدف کسب سود انجام می شود و قاعدتا واردکنندگان خودرو حتی اگر دو شرکت خودروساز دولتی باشند که البته به اعتقاد من واردات خودرو توسط خودروساز اقدام عقلانی نیست، خود را درگیر واردات خودروهای ارزان که سود ناچیزی دارند نخواهند کرد. بنابراین واردات خودرو با هدف ایجاد رقابت نیازمند در نظر گرفتن نقطه بهینه سود و منفعت همگانی است.

بهای خودروهای وارداتی متاثر از عوامل مختلفی چون کشور مبدأ، هزینه های حمل‌ونقل، بیمه، نرخ ارز، سود واردکننده، شرایط خرید نقدی و اعتباری و … است. بنابراین قیمت خودروهای خارجی تنها با کاهش تعرفه واردات افت پیدا نخواهد کرد.

کاهش تعرفه واردات خودرو منابع درآمدی دولت را مختل می‌کند، همان طور که دولت برای مدیریت اقتصاد و اداره کشور نیازمند اخذ مالیات از افراد حقیقی و حقوقی است بنابراین باید بخشی از درآمد خود را از محل تعرفه واردات خودرو تامین کند.

کاهش تعرفه واردات خودرو اقدامی شدنی اما غیرمنطقی است. لزومی ندارد دولت برای استفاده مردم از خودرو نو خارجی از تعرفه واردات به عنوان منبع درآمد خود صرف نظر کند. علاوه‌بر اینکه اگر دولت تصمیم به کاهش تعرفه‌ها دارد باید تعرفه واردات کالاهای اساسی مانند غذا و دارو را که نسبت به خودروهای خارجی در اولویت هستند، حذف کند.