مدل Y7 شاسی بلند آفرودی و شاسی مستقل صنایع خودروسازی ایلیا است و ما در ادامه نقدی بر طراحی دایون Y7 را ارائه می دهیم.

همانطور که می دانید، تب و تاب استفاده از خودروهای دو دیفرانسیل در بازار خودروی ایران همانند کراس اوورها, این روزها بسیار بالا رفته است و علاقه مندان به سفرهای خارج جاده ای و آفرود، عمدتا گروه هدف این دسته از خودروها را تشکیل می دهند.

با این حال می توان ادعا کرد که بازار خودروی کشور تقریبا تهی از محصولات دو دیفرانسیل واقعی یا شاسی مستقل می باشد. چرا که به دلیل شرایط تحریمی موجود و محدودیت های شدید چند ساله واردات خودرو، علاقه مندان به این دسته از خودروها را مجبور به انتخاب گزینه های ژاپنی قدیمی که در برخی از نمونه ها مانند تویوتا پرادو یا میتسوبیشی پاجرو ارزش چند میلیاردی پیدا کرده اند، می کند یا آن ها را به سمت محصولات چینی جدید تر که علاوه بر قیمت بالا، عمدتا نیز در قالب پیکاپ های دو دیفرانسیل بودند سوق می دهد و بر همین اساس تنوع کمی در این سگمنت از بازار را شاهد هستیم.

اما صنایع خودروسازی ایلیا مدتی است که یک محصول چینی دو دیفرانسیل را که این بار برخلاف قبل در سگمنت SUV ها قرار دارد و پیکاپ نیست، را به بازار عرضه کرده است. دایون Y7 درواقع نسخه SUV پیکاپ کلوت و البته نسخه قوی تری از شاسی بلند Y5 می باشد که همگی آنها محصولی از خودروساز چینی دایون «Dayun» می باشند که در طراحی و تولید خودروهای باری سنگین و نیمه سنگین فعالیت دارد و با مدل های Y5 و Y7 به عنوان اس یو وی های شاسی مستقل، وارد بازار چینیزه شده ایران شده اند که در این مطلب به صورت تخصصی تر به نقد و بررسی استایل بیرونی و سبک طراحی این شاسی بلند دو دیفرانسیل چینی می پردازیم و ببینیم که علاوه بر ویژگی های فنی، آیا از نظر طراحی هم می تواند محصولی رقابتی باشد یا خیر؟

ویدیو تست و بررسی Y7

طراحی دایون Y7 در بدنه

با وجود اینکه صنایع خودروسازی ایلیا نامی جوان در صنعت خودروسازی کشور به شمار می اید، اما محصول عرضه شده آن از طراحی کاملا قدیمی برخوردار می باشد. اگر برای اولین بار با دایون Y7 دیدار کنید و چرخی اطراف آن بزنید، کاملا متوجه ساختار و ذات قدیمی معماری بدنه آن می شوید.

با اینکه سبک طراحی کلی آن یادآور شاسی بلند های دو دیفرانسیل قدیمی تویوتا است، اما از آنجا که معلوم نیست مسئولیت طراحی آن بر عهده چه شخص یا گروه و استودیوی طراحی بوده است، اما مشخص است که در ارائه خودرویی با ظاهر نسبتا زشت، قدیمی و به اصطلاح برخی کارشناسان حوزه طراحی بد قواره و دمده! موفق عمل کرده اند. هر چند که دلیل اصلی این معضل را می توان تا حدی در پلت فرم قدیمی آن نیز جستجو کرد.

در نمای جلو، فرم پردازی چراغ ها و ترکیب آن با جلو پنجره بزرگ کرومی در نهایت سادگی و به دور از هرگونه جذابیت بصری طراحی شده و شکل گرفته است که کوچکترین جای دفاعی را باقی نمی گذارد.بخصوص نحوه چیدمان نوارهای افقی جلو پنجره و امتداد آن بر روی چراغ ها که فاصله این نوارها از یک دیگر به صورت کاملا مبتدی و ناشیانه ای اجرا شده است.

در طراحی سپر و مجموعه ورودی هوا نیز هرچند طراحان سعی بر اجرا هماهنگ جزئیات داشته اند، اما آنقدر نمای جلو از طراحی ساده و مبتدی برخوردار شده که بکارگیری هر عنصر مدرنی در این قسمت نه تنها در بهبود اوضاع کمکی نکرده، بلکه شرایط بدتری را برای دماغه دایون Y7 به وجود آورده است. به عنوان مثال طراحی ذوزنقه ای شکل پروژکتور داخل سپر که معلوم نیست چگونه طراح یا طراحان به چنین فرمی برای آن رسیده اند! با گذر از نمای جلو به نمای جانبی می رسیم که ضعف های شدید طراحی نمای جلو نیز در این نما به وضوح قابل مشاهده است.

حجم پردازی های ساده و بی‌روح گلگیرهای جلو و عقب، خط شخصیتی مستقیم و صاف و عدم بهره‌گیری از خطوط شارپ در این قسمت، طراحی عجیب و گیج کننده لچکی و در نتیجه آن ستون D و از همه مهم تر ضعف در شناخت تناسبات درست و اصولی خودرویی در این کلاس، همگی از دایون Y7 خودروی قدیمی با تناسباتی بد قواره ساخته است. ضمن اینکه استفاده از قطعات کرومی تزئینی بر روی درهای جانبی و فریم دور شیشه ها، هیچ گونه کمکی در بهبود وضعیت نداشته، چرا که این قطعات دکوراتیو بر روی بدنه هم همانند فرم پردازی سایر جزئیات نیز در اوج بد سلیقگی و ناهماهنگی شکل گرفته اند.

طراحی رینگ ها نیز اگرچه ساده و منطقی است، اما سایز ۱۷ اینچی آن برای چنین جثه ای کمی کوچک به نظر می رسد و تاثیر منفی بر روی تناسبات ضعیف آن گذاشته است که اگر طراحان از قطعات مشکی دور گلگیر یا به اصطلاح بچه گلگیرها استفاده می کردند، هم می توانستند در بهبود اوضاع بصری دایون Y7 کمک کند و هم در بهبود تناسبات آن.

اما نمای عقب دایون Y7، اوج طراحی ضعیف و آماتور گونه آن را به نمایش می گذارد. چراکه طراحان با ایجاد سطوح متقاطع و خم و تا کردن چند باره درب صندوق و نیز فرم شارپ چراغ ها در گوشه، تلاشی بی ثمر جهت مدرن تر کردن این نما داشته اند و به نظر می رسد که تیم طراحی بدون بررسی و شناخت مبانی و اصول طراحی، سعی بر اجرا جزئیات و عناصری مدرن بر روی یک ساختار قدیمی و گشتالت کلی خودرو داشته اند که البته نتیجه آن قطعا جذاب نبوده است.

به علاوه اینکه در کنار این فرم پردازی مبتدی عناصر جز و کل این قسمت، ارتفاع بیش از حد بلند شیشه عقب، گرافیک ناشیانه چراغ ها و نیز فرم ساده سپر عقب که بر خلاف نیمه بالایی نمای پشتی, هیچگونه خطوط شارپ و زاویه داری بر روی آن اجرا نشده و چراغ ها شبرنگ قرار گرفته بر روی ان که در اوج بد سلیقگی اجرا شده است, نیز کاملا توی ذوق می زند.

طراحی دایون Y7 در کابین

با ورود به داخل کابین دایون Y7، همچنان با طراحی نسبتا قدیمی روبه رو می شویم که البته در مقایسه با نمای بیرونی نمره قابل قبول تری را دریافت می کند. شاید تنها ویژگی مدرنی که , در کابین وجود دارد و می توان به آن اشاره کرد، پنل لمسی کنترل سیستم تهویه است که در مقایسه با نسخه قبلی آن، یعنی دایون Y5 بهبود یافته و بروز تر شده است.

سایر ویژگی های داخل کابین مانند نمایشگر مرکزی، فرم سر دنده و کنسول میانی، غربیلک فرمان و رودری ها نیز یا در نهایت سادگی طراحی شده اند و یا بسیار قدیمی اند که اشاره به اصول طراحی و ویژگی های بصری آن ها تکرار مکررات در رابطه با طراحی دایون Y7 می باشد.

نکته دیگری که در داخل کابین به چشم می خورد، حس پلاستیکی بسیار بالایی است که از داشبورد و متریال داخلی منتقل می شود و از کیفیت پایین و با ارفاق بسیار معمولی کابین خبر می دهد که ارزش کلی دایون Y7 را بیش از پیش پایین می آورد. با این حال و با وجود نکات منفی بسیار در داخل کابین، اما یک نکته مثبت هم وجود دارد و آن فضای بسیار مناسبی است که سرنشینان به واسطه فاصله محوری ۲۷۹۰ میلی متری آن می توانند در کابین دایون Y7 تجربه کنند.

کلام آخر

بطورکلی و در یک کلام، باید گفت که سبک طراحی و استایل دایون Y7، چه در نمای بیرونی و چه در نمای داخلی، ترکیبی ناشیانه و مبتدی از فرم پردازی های قدیمی با عناصر خام و غیر قابل هضم مدرن و امروزی می باشد که در نهایت نیز منجر به خلق خودروی زیبا و یا حداقل منطقی از نظر تناسبات بدنه نیز نشده است و می توان چنین عنوان کرد که طراحان با تعهدی مثال زدنی، با بهره‌گیری از حداقل خلاقیت های لازم، به نتیجه ای ضعیف, آماتور و بی هویت، چه در نمای بیرونی و چه در فضای کابین دست یافته اند.

با این تفاسیر به نظر می رسد که مشتریان دایون Y7، کسانی هستند که علاقه ی زیادی به سفرها و کمپ های آفرودی دارند که با اضافه کردن کیت های بدنه، علاوه بر ویژگی های فنی و کاربردی برای چنین مصارفی, بهینه سازی های ظاهری جزئی را بر روی ظاهر آن ایجاد می کنند و کمی از آن چهره کسل کننده و فاقد هر گونه جذابیت بصری می کاهند.