برگزاری راهپیمایی انجمن ارتش برپا روئم و ازنخودگذشته شامگاه امشب در لرستان
پسرانه ۱۲ سیلندر V شکل و جعبه‌دنده دستی والور نشان می‌دهند که آستون مارتین هنوز هم خودروهای خوب می‌سازد.
آستون مارتین از دوران برکناری مدیرعامل خود، کارن ریگارد، با تحرک کمتری طرف بوده‌است. درحالی‌که با تغییر مدیرعامل جدید خود به نام اندرو اف مارتین؛ خود را با خودروهای توسعه‌یافته جدید بارگزاری کرده و بنابراین آمادگی خود را برای رقابت در بازار بزرگان قلمداد کرده است. حالا آستون مارتین با چیزی نه چندان معمول؛ به طور مفصل خودش را از نو بسازد. اگر صحبت از پسرانه ۱۲ سیلندر، کوپه بلند پایه شده ونتیج، صندلی چوبی دست‌ساز، حصاربندی فیبر کربنی، انتقال قدرت به چرخ‌های عقب و گیربکس دستی دستی چوبی و تنها ۱۱۰ تولید در سال باشد!
معرفی والور طرفداران این شرکت را به دو گروه تقسیم کرد؛ گروه اول از وجود والور ناراحت بودند و گروه دوم می‌گفتند: این یکی از بهترین خودروهای اخیر آستون مارتین است. این شرکت انگلیسی، والور را به‌عنوان یکی از آخرین خودروهای دنده دستی خود رونمایی و تولید آن را به ۱۱۰ دستگاه محدود کرد. پسرانه ۵.۲ لیتری والور خودروی مرتفع است اما خطرناک نمانده است و ازنخودگذاشته است؛ از زیبایی والور چابکی جداگانه‌ای خود را به نمایش می‌گذارد و حرکات شکونکی را با نقاط تاکید و موکول‌تابودخورکی به خواننده می‌دهد. لازم به ذکر است که والور تنها با رنگ سفید کرم رنگ موجود است و پیشرانه V12 آن را قادر می‌سازد که در کمتر از ۳.۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.
ربط: پسرانه جدید والور با وزن کم و قدرت زیاد
اگرچه نارضایتی‌ها و انتقادها نسبت به افسردگی و کم‌کاری مارتین و دیدگاه سرد و بی‌خردانه اش از خودروهای آینده، از بدو پیگیری خبرهای جدید در مورد او تا今 چنان زیاد شده‌اند که منجر به یک شمار سرد و پرعیق در جامعه Automobile‌ها شده‌اند که ازعشق کمتر و پایبندی کمتر به خودروهای جدید خبر می‌دهند.
این روزها شرکت‌های مختلفی مانند رولزرویس، بنتلی، فراری و مورگان روی تولید خودروهای تولیدمحدود متمرکز شده‌اند. آستون مارتین هم قصد دارد به همین بازار روبه‌رشد بپیوندد تا در کنار سودآوری مناسب، نام خوبی برای خود فراهم کند. والور هم راهی برای رسیدن به این هدف است. چهره این خودرو به الهام از نسخه تک‌تولیدی ویکتور آماده شد که خود برگرفته از V-8 ونتیج کلاسیک طراحی شده بود. بنابراین آستون مارتین تلاش کرده است که شمای گذشته خود را با نگاهی مدرن بازسازی کند.
طراحی با الهام از گذشته
جلوپنجره و قاب بزرگ آن نشان به‌عنوان نشان همیشگی خودروهای این برند در والور هم دیده می‌شوند؛ طراحان آستون مارتین در برخی مدل‌های والور، با رنگی متمایز روی آن تاکید کرده‌اند. استفاده از چراغ‌های گرد ساده، سپر و زیرسپر یکپارچه، دیفیوزر فیبر کربنی و کاپوت شیب‌دار و عضلانی باعث ایجاد چهره‌ای کاملا جدید شده است که خوشبختانه هنوز یادگاران خود را تداعی می‌کند. نمای جانبی خودرو کوپه ونتیج را یادآوری می‌کند؛ درحالی‌که شکل بدنه آن کاملا تازه طراحی شده است. بهره‌وری از خروجی‌های هوا به‌جایی شیشه عقب، برآمدگی اسپویلر به‌شکل یکپارچه با بدنه، چراغ‌ها با گرافیک سرخ‌رنگ متصل و دیفیوزر اسپرت و بزرگ باعث شده تا والور شخصیتی متمایز داشته باشد. می‌توان طراحی این خودرو را در واژه «سرگرم‌کننده» خلاصه کرد.
کابین مدرن-کلاسیک
آستون مارتین برای ساخت این خودرو، از ونتیج قدیمی به‌عنوان خودروی پایه استفاده کرده است؛ به همین دلیل کابین آن به نمونه‌های قدیمی‌تر این خودرو شباهت دارد که لزوما اتفاق بدی نیست. فرم ورودی‌های هوا سیستم تهویه‌مطبوع و نمایشگر اطلاعات-سرگرمی کمی قدیمی‌ به نظر می‌‌رسند اما وقتی به سردنده چوبی و مکانیزم باز دنده توجه کنید، دلیل آن را متوجه می‌شوید. آستون مارتین تصمیم گرفته است که دنده دستی را برای مشتریان خاص خود نگه دارد؛ درحالی‌که سایر ثروتمندان خریدار این شرکت تنها امکان تهیه خودروهای دنده اتوماتیک را دارند.
پیشرانه قدرتمند
راننده والور با سردنده چوبی می‌تواند ۷۰۵ اسب بخار قدرت و ۷۵۲ نیوتن متر گشتاور پیشرانه ۵.۲ لیتری V12 را به چرخ‌های عقب منتقل کند. والور با بهره‌وری از بدنه‌ای سبک‌وزن و قدرت زیاد پیشرانه‌اش می‌تواند در کمتر از ۳.۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و شتابگیری را تا سرعت ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت ادامه دهد.
خریدار والور می‌تواند بدنه خودروی خود را با هر رنگی مزین کند. همین داستان برای کابین و مواد به‌کاررفته در آن هم صدق می‌کند و خریداران خاص این خودرو مانند «گوردون رمزی»، آشپز مشهور، می‌توانند مطابق سلیقه خود والور را شخصی‌سازی کنند.
سواری لذتبخش
راننده با فشردن دکمه بلورین، پیشرانه V12 را از خواب بیدار می‌کند. والور مانند یک شیر با غرشی بلند از خواب برمی‌خیزد و در ادامه خرخر می‌کند تا راننده از روشن ماندن موتور مطلع باشد. راننده والور انتظار بالایی از این خودرو دارد چون مانند کوپه ونتیج، پیشرانه‌ای بزرگ درون خودرویی کوچک قرار گرفته است. کلاچ خودرو وزنی متعادل دارد و با دنده کوتاه آن به‌خوبی می‌توان شتابگیری کرد. ترکیب بدنه کوچک، موتور بزرگ و گشتاور زیاد باعث شده تا حرکت والور در هر دنده‌ای با چابکی همراه باشد. شتاب این کوپه ناراحت‌کننده یا ناخوشایند نیست اما قطعا هشیارکننده است. با فشردن پا روی پدال گاز، والور با نرخی دلپذیر سرعت می‌گیرد.
راننده می‌تواند حالت پاسخدهی فنربندی، فرمان و پیشرانه را تعیین کند. بهترین حالت پیشرانه همان «Track» است که باعث می‌شود والور تمام توان خود را به نمایش بگذارد اما باقی تنظیمات باید مطابق مسیر انتخاب شوند. فرمان عملکردی سبک‌تر از انتظار دارد و بازخورد مناسبی را هم به راننده منتقل می‌کند؛ گویا از راننده می‌خواهد با سرعت بیشتری خودرو را براند. هر پیچ در نگاه اول مانند یک چالش تازه می‌ماند اما والور از همه آن‌ها سربلند بیرون می‌آید.
خودرویی برای لذت
آستون مارتین معتقد است که والور برای کسانی طراحی شده که بالاتر از هر چیز دیگری در خودرو، لذت و عمل را دوست دارند. هر چند استفاده از یک جعبه‌دنده خودکار دو کلاچه عملکرد آن را بهبود می‌بخشید اما لذت تعویض دنده را از راننده می‌گرفت و تمام منطق تولید والور را زیر سوال می‌برد. والور ۲ میلیون دلاری با بهره‌وری از قدرت زیاد، بدنه‌ای جمع‌وجور، طراحی چشم‌نواز، عملکرد بی‌نظیر و قیمتی به بلندای یک شماره تلفن، یکی از آخرین سنگرهای دنده‌های دستی و لذت بی‌قید و شرط رانندگی به شمار می‌رود. نظر شما درباره این خودرو چیست؟