پس از مرگ سیلویا نسل S۱۵ در سال ۲۰۰۲، حالا ممکن است این محصول بازگردد که البته فقط شایعات داغ معمول مجلات ژاپنی نیست، بلکه یک بیانیه واقعی از یک مقام شرکت است.
معاون استراتژی محصول جهانی نیسان، در صحبت با تاپگیر اذعان داشت احتمال دارد درنهایت سیلویای جدیدی داشته باشیم.
ایوان اسپینوزا گفت: «این محصول قدرت خوبی با قیمت مناسب ارائه میکند که مشتریان آن را جذاب میدانند.»
البته او وارد جزئیات نشد اما میتوانیم حدس بزنیم قیمت آن از Z ۴۳هزاردلاری بالاتر باشد و البته کمتر از جیتی-آری باشد که حداقل ۱۲۱هزار دلار قیمت داشت. به طور مشابه، قدرتی بیشتر از ۴۰۰ اسببخاری دارد که درحالحاضر توسط موتور ۳.۰ لیتری V-۶ تویینتوربو در Z ارائه می شود، اما کمتر از ۵۶۵ اسببخار موتور ۳.۸ لیتری V-۶ تویینتوربویی باشد که برای جیتی-آر درنظر داشتند.
مشکل سگمنتهای اسپرت
مشکلی که خودروهای اسپرت با آن روبهرو هستند این است که به یک سری مشتریان خاص تعلق دارند و ایجاد یک گزینه تجاری قابلدوام با پایگاه مشتری محدود را دشوار میکند.
اسپینوزا گفت تنها راهی که میتواند به تولید سیلویا جدید کمک کند، این است به یک محصول جهانی تبدیل شود که حجم بیشتری برای پوشش سرمایهگذاری ساخته شده است.
اسپینوزا به همکاری احتمالی با خودروساز دیگری برای تقسیم هزینهها اشاره نکرده، منظورمان چیزی شبیه اتفاقی است که بین تویوتا و بامو برای سوپرا/Z۴ رخ داد. دوقلوهای GR۸۶/BRZ نیز یک تلاش مشترک بین تویوتا و سوبارو هستند. البته درنظر داشته باشید حتی اگر سیلویا بازگردد، چندان مطمئن نیستیم که موتور درونسوز داشته باشد.
اوایل سال جاری نیسان فاش کرد که دیگر برای توسعه پیشرانههای درونسوز هزینه خرج نمیکند. رقبای داخلی تویوتا، مزدا و سوبارو با ابراز تعهد بلندمدت خود به موتورهای درونسوز که با سوختهای کربن خنثی نیز کار خواهند کرد، روند متفاوتی را پیش خواهد گرفت.
بازگشت برقی کلاسیکهای دوستداشتنی
واقعیت این است نیسان در بهروزرسانی خودروهای اسپرت خود تاخیر داشته، زیرا میداند بازگرداندن سرمایهاش دشوار است. ۳۷۰Z به مدت ۱۳سال قبل از ورود Z به فروش رفت و گودزیلای قدرتمند ۱۷سال ماندگار شد. قابل درک است چرا این شرکت برای اضافه کردن نام سوم به خط تولید خودروهای اسپرت مردد است.
اسپینوزا احیای سیلویا را درحالحاضر «ایدهای دور از ذهن» مینامد اما او تلاش خواهد کرد آن را محقق کند. نیسان فروش نسبتا متعادلی در سراسر جهان دارد.
این شرکت در آمریکایشمالی، آسیایجنوبشرقی، خاورمیانه، چین و ژاپن حضور پررنگی دارد. به این ترتیب عرضه کراساوور جدید مثل همیشه گزینه مطمئنتری خواهد بود که اغلب به ضرر خودروهای هیجانانگیز است که علاقهمندان را هدف قرار میدهد.
بیایید امیدوار باشیم نیسان نشان سیلویا را پشت کراساوور نچسباند و آن را موفقیت خطاب نکند. اتفاقی که درسالهای اخیر کم رخ نداد و قبلا در فورد موستانگ Mach-E، فورد پوما، میتسوبیشی اکلیپس و فورد کاپری نیز شاهد چین روندی بودیم.
تمرکز بر سرمایههای پولساز
به طور غیرمستقیم، نیسان قبلا به نوعی کراساووری با نشان Z ساخته است. منظورمان Fairlady X بهعنوان ترکیب Murano/Z بود که توسط دانشجویان نیسان گاکوئن (کالج فنی خودرو نیسان) ساخته شد. البته دیدن این خودرو آسان نیست و خوشبختانه هرگز وارد خط تولید نشد.
همچنین باید به نیسان اسکایلاین کراساوور اشاره کنیم، اینفینیتی EX که در سال ۲۰۰۹ در ژاپن عرضه شد. باوجود اینکه تولید مجدد سیلویا عالی بهنظر میرسد، شاید منطقیتر باشد که خودرواسپرت ارزانتری تحت عنوان Z عرضه شود. با قیمت پایینتر، شانس بیشتری برای جذب خریداران جوانتری خواهد داشت که توانایی پرداخت بیشاز ۴۰هزار دلار را ندارند.
باتوجه به اینکه تولید محصولی با نام و نشان جدید از برندهای ژاپنی استراتژی موفقی به نظر نمیرسد؛ برای نیسان، تویوتا، سوبارو، مزدا، میتسوبیشی و هوندا عالی است که با هم همکاری کنند و خودرو مهندسیشده را تولید کنند. البته این فقط آرزوی ماست.
این همکاری موفقیتآمیز بوده است، بنابراین سابقهای وجود دارد سعی کنیم ریاضیات را کنار بگذاریم تا به خودرو اسپرت و مقرونبهصرفه چراغ سبز نشان دهیم. در حالت ایدهآل، با پیشرانه درونسوز نیسان نشان داده که کماکان موفق است، به دلیل افزایش فروش نیسان Z و همچنین حذف جیتی-آر که در سال جاری میلادی رخ داد.