گرمای تابستان با دو سلاح تبخیر و افزایش نیاز آبی قاتل ذخیره آب سدهاست.

اما در ماه پایانی یکی از گرم‌ترین تابستان‌های تاریخ ایران، ۱۳ سد کشور بیشتر از ۹۰ درصد از آب پر هستند.

آب‌خوردن، غذا، تولیدات صنعتی موردنیاز و محیط‌زیستِ بخشی از جمعیت ایران به آب موجود در این سد‌ها وابسته است.

از شهریور ۱۴۰۰ مدیریت منابع سطحی بر اساس نیاز پایین دست و با هدف بهینه‌ترین استفاده از منابع آب موجود در دستور کار صنعت آب ایران قرار گرفت.

این سیزده سد پرآب در گستره ایران پراکنده‌اند و در حوضه‌های آبریز فلات مرکزی، مرزی شرق، زهره جراحی، حوضه‌های جنوبی، اترک، حوضه‌های شمالی، کرخه و مرزی غربی قرار دارند.

همه سد‌های ایران ۱۳ درصد معادل ۲.۹ میلیارد مترمکعب بیشتر از پارسال آب دارند. با این آب می‌شود، ۴ میلیون تن گندم بیشتر کاشت و ایران را به یک صادرکننده غلات تبدیل کرد.

کارشناس منابع آب مهرزاد خاموشی افزایش موجودی آب سد‌های کشور را آمار منفی دانسته و معتقد است که وقتی آب بیشتری در سد‌ها حفظ شده یعنی معادل این آب برای مصارف پایین‌دست از جمله صنعت و کشاورزی رها نشده و همین میزان تولید صنعتی کشاورزی را از دست داده‌ایم.

اما یک کارشناس آب دیگر علیرضا معتمدی می‌گوید که بنا نیست کشور را برای یک سال مدیریت کنیم، ذخیره مناسب سد‌های ایران یک عامل مهم در تأمین آب برای سال آینده است، خصوصاً اینکه پیش‌بینی‌های از پاییز خشک خبر می‌دهند.

مدیریت یکپارچه حوضه آبریز به‌دور از اثرگذاری مرز‌های سیاسی از جمله استان‌ها راهکار پژوهشگران مؤسسه تحقیقات آب برای استفاده بهینه از مایع حیات است. این سازوکار در سه سال گذشته با برگزاری جلسه هفتگی امور آب در وزارت نیرو پیگیری می‌شد و اندیشکده محیط زیست دانشگاه تهران تداوم این روند مدیریت را ضامن بهترین استفاده از منابع آبی ایران می‌داند.