به گزارش مجله ماشین، مهندس آلمانی کارل بنز مسئول ایجاد بنز پتنت-موتورواگن ۱۸۸۵ بود که به اولین خودروی تولید شده در جهان تبدیل شد.

به غیر از متحول کردن حمل و نقل، بنز همچنین به خودروهای سریع علاقه‌مند بود. در واقع، او در توسعه Blitzen Benz 1909 که با رسیدن به ۱۲۵.۹۴ مایل در ساعت (۲۰۲.۶۸ کیلومتر در ساعت) رکورد جدید سرعت زمینی را ثبت کرد، مشارکت داشت.

در دهه‌های بعد، بسیاری از مهندسان و همچنین چندین شرکت، سرعت را در اولویت قرار داده‌اند. این امر منجر به تولید خودروهای سریع‌تر و سریع‌تر شد که Blitzen Benz را کند نشان می‌داد.

با این حال، اکثریت قریب به اتفاق خریداران خودرو هرگز به سرعت اهمیت نمی‌دادند، بلکه به کارایی اهمیت می‌دادند که به تولید خودروهای کند اما کاربردی منجر شد.

اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که کدام خودروهای تولیدی کندترین هستند؟ خوب، وقت آن است که به این سوال پاسخ دهیم و با حذف مدل‌های اوایل سال‌های خودرو، پنج خودروی تولیدی کندترین شصت سال گذشته را انتخاب کرده‌ایم.

Smart Fortwo CDI (نسل اول)

در اوایل دهه ۱۹۹۰، مرسدس-بنز، یا دایملر-بنز، همانطور که آن زمان شرکت نامیده می‌شد، تصمیم گرفت وارد بخش میکرو خودرو شود.

توسعه چندین سال طول کشید و در نمایشگاه خودروی پاریس ۱۹۹۸، این شرکت مدل جدیدی با نام Fortwo را که تحت بخش جدید Smart عرضه می‌شد، رونمایی کرد.

Fortwo نسل اول، یک دو نفره کوچک با پنل‌های بدنه پلاستیکی قابل تعویض که یک سلول ایمنی فولادی محکم را پوشانده بود، موفقیت بزرگی بود، به ویژه به دلیل کارایی و طیف گسترده از گزینه‌های آن.

در طول عمر خود، Fortwo اولیه با مجموعه‌ای از موتورهای بنزینی و یک موتور دیزلی در دسترس بود.

OM660 با کد نام، ۰.۸ لیتری توربوشارژ مستقیم-سه، با توان خروجی ۴۰ اسب بخار در سال ۱۹۹۹ عرضه شد.

هنگامی که مجهز به این موتور بود، Fourtwo نسل اول که تا سال ۲۰۰۷ تولید می‌شد، قادر به رسیدن به سرعت حداکثر ۸۴ مایل در ساعت (۱۳۵ کیلومتر در ساعت) بود. در حالی که برای یک خودروی شهری بیش از حد مناسب است، Smart Fortwo CDI همچنان یکی از کندترین خودروهای تولیدی قرن ۲۱ است.

Tata Nano (نسل اول)

Tata Motors که در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خودرو در هند است. این شرکت وانت‌ها، کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و البته خودروها را تولید می‌کند.

وقتی صحبت از دسته اخیر می‌شود، Tata به دلیل ساخت یکی از کندترین خودروهای تولیدی شش دهه مشهور است.

Nano که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ تولید می‌شد، همانطور که از نامش پیداست، یک میکروکار بود.

این وسیله نقلیه کوچک که به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه با چهار چرخ برای اسکوترها توسعه یافته بود، می‌توانست تا سه مسافر به علاوه راننده را در خود جای دهد.

Nano با وزن ۱۳۲۳ پوند (۶۰۰ کیلوگرم)، تقریباً تعریف یک خودروی پایه بود و توسط یک دو سیلندر SOHC 624 سی‌سی با یک گیربکس چهار سرعته دستی، در حالی که یک گیربکس اتوماتیک در سال ۲۰۱۵ اضافه شد، نیرو می‌گرفت.

در اساسی‌ترین پیکربندی خود، موتور ۳۷ اسب بخار تولید می‌کرد که به Nano امکان می‌داد به سرعت حداکثر ۶۲ مایل در ساعت (۱۰۰ کیلومتر در ساعت) برسد. اما فقط با یک راننده لاغر پشت فرمان و حتی یک فنجان قهوه وزن اضافی.

Aixam Coupe S (نسل اول)

Aixam که در سال ۱۹۸۳ تأسیس شد، یک تولیدکننده فرانسوی است که از زمان تأسیس خود میکروکارها را توسعه می‌دهد.

این شرکت همچنین مسئول تولید Mega Track با موتور V12 بود که اولین سوپرکار تمام زمین جهان بود، اما از آنجایی که نتوانست خریداران جدی را جذب کند، Axiam تصمیم گرفت منحصراً روی میکروکارها تمرکز کند.

در سال ۲۰۱۲، این شرکت احتمالاً محبوب‌ترین میکروکار مدرن خود را معرفی کرد. Aixam Coupe نام داشت و هنوز هم امروز تولید می‌شود، هرچند در یک شکل اساساً بهبود یافته.

کوپه اولیه در سه تیپ عرضه شد، از S پایه تا Premium میان‌رده و GTI تاپ‌لاین.

در اساسی‌ترین شکل خود، Coupe S چیزی بیش از یک وسیله نقلیه دو نفره نبود که حتی در اکثر کشورها اجازه ورود به بزرگراه‌ها را نداشت.

این خودروی شهری کوچک که توسط یک دیزل ۴۰۰ سی‌سی کوبوتا با قدرت ۵.۴ اسب بخار نیرو می‌گرفت، می‌توانست به سرعت حداکثر ۲۸ مایل در ساعت (۴۵ کیلومتر در ساعت) برسد.

به دلیل موتور و سرعت بالای خود، Coupe S در اکثر کشورهای اروپایی به عنوان یک چهارچرخ سبک طبقه‌بندی می‌شد و به افراد جوان تا ۱۴ سال اجازه می‌داد که آن را با گواهینامه رانندگی خاص یا گواهینامه موتورسیکلت برانند.

Renault Twizy Z.E. Urban 45

مانند Axiam Coupe S اولیه، Renault Twizy Urban 45 در اکثر کشورهای اروپایی به عنوان یک چهارچرخ سبک طبقه‌بندی می‌شد و در دسترس افرادی بود که سن یا مجوز لازم برای رانندگی با یک خودروی معمولی را نداشتند.

همچنین مانند Coupe S، Twizy Urban 45 فقط می‌توانست به سرعت حداکثر ۲۸ مایل در ساعت (۴۵ کیلومتر در ساعت) برسد.

با این حال، برخلاف میکروکار Axiam، دو نفره Renault بسیار شیک‌تر به نظر می‌رسید و توسط یک موتور برقی نیرو می‌گرفت.

Twizy که در ابتدا در سال ۲۰۱۲ و بر اساس یک مفهوم آینده‌نگر ۲۰۰۹ عرضه شد، در اروپا بسیار محبوب بود، جایی که تا سال ۲۰۲۳ تولید می‌شد.

در ظاهر Urban 45، Twizy دارای حداکثر برد (WLTP) 100 کیلومتر (۶۲ مایل) است.

Peel P50

Peel P50 که یکی از قدیمی‌ترین و عجیب‌ترین میکروکارها است، در ابتدا در سال ۱۹۶۲ عرضه شد.

این کوچک‌ترین خودروی ساخته شده تا به امروز، توسط جرمی کلارکسون مشهور شد که در سال ۲۰۰۷ در یک قسمت از Top Gear آن را از طریق مقر بی‌بی‌سی رانندگی کرد.

P50 اصلی که به عنوان یک میکروکار با ظرفیت یک بزرگسال و یک کیسه خرید تبلیغ می‌شد، در حالت خشک تنها ۱۳۰ پوند (۵۹ کیلوگرم) وزن داشت.

در طول دوره تولید اولیه که از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵ ادامه داشت، میکروکار توسط یک سیلندر تک ۴۹ سی‌سی با قدرت ۴.۲ اسب بخار نیرو می‌گرفت.

این موتور از نظر تئوری سرعت حداکثر ۳۸ مایل در ساعت (۶۱ کیلومتر در ساعت) را امکان‌پذیر می‌کرد، اما به دلیل هندلینگ وحشتناک و عدم پایداری آن، هیچ کس جرأت نداشت آن را فشار دهد.

از سال ۲۰۱۱، P50 احیا شده است. در حال حاضر با یک سیلندر تک بنزینی ۳.۳۵ اسب بخاری یا یک موتور برقی ۳.۰۸ اسب بخاری در دسترس است. در هر صورت، سرعت حداکثر از ۲۸ مایل در ساعت (۴۵ کیلومتر در ساعت) تجاوز نمی‌کند.