اولین ماشین من یک «Range Rover» بود. اما در طول ۱۱ سالی که ما مدل «1999 4.6L HSE» این ماشین را از خارج یک پمپ‌بنزین در «Old Laym» خریده بودیم؛ آن را در خارج از جاده امتحان نکردیم.
زمانی که من، والدین و برادرم ماه پیش به «اشویل» در «کارولینای شمالی» رفتیم، من هیجان زده شدم که «مدرسه تجربه رانندگی لند روور» را در این شهر امتحان کنم.
مدرس ما، «Ben Wotten»، می‌گوید: «ما در اینجا همان چیزی را یاد می‌دهیم که در سه مدرسه دیگر یادخواهید گرفت: شیوه رانندگی در سفر! در مسافرت شما احتمالا هربار برای ۵ یا ۶ ساعت بیرون می‌روید، آن هم در مکان‌هایی که احتمالا دوست ندارید با پای پیاده گشت‌وگذار کنید. پس یک سری تکنیک‌ها وجود دارد که ما استفاده می‌کنیم تا مطمئن شویم که هم ماشین و هم سرنشین آن به سلامت سفر می‌کنند.»
۱. شست‌تان را بیرون از فرمان نگه دارید. «فرمان خودرو با هر دست‌انداز در مسیر تکان می‌خورد. پس مطمئن شوید که شست دست خود را داخل فرمان گیر نمی‌اندازید و آن را مجبور نمی‌کنید که ناگهان حرکت کند و بشکند. پس شست‌تان را بیرون نگه دارید.»
۲. دست‌ها در ۹ و ۳ – و ساعت ۱۲ را رد نکنید. «معمولا سعی می‌کنیم که دستمان را در نزدیکی ساعت ۹ و ۳ (دوطرف فرمان) نگه داریم. لحظه‌ای که دستتان را از ساعت ۱۲ (بالای فرمان) عبور می‌دهید، روبروی ایربگ قرار خواهد گرفت، پس اولین چیزی که در زمان باز شدن احتمالی کیسه‌های هوا با شما برخورد می‌کند، مشت خودتان است. پس از ساعت ۱۲ دوری کنید. این احتمالا کار سختی است، اما مدام به یاد خودتان بیاورید که قرار است یک مشت روی صورت‌تان فرود بیاید!»
۳. مسیرتان را کمی تغییر دهید و به سمت صافی‌های کوچک برانید. «هر سانتی‌متر در بازی حساب می‌شود.»
۴. آرام برانید. «در آخر مسیر خبری از پرچم‌های شطرنجی نیست. ما می‌خواهیم به یک مقصد برسیم و تنها هدفمان نیز همین است.» (۸ کیلومتر در ساعت برای یک مسیر خارج جاده‌ای به اندازه کافی زیاد است)
درحالی که من داشتم از توصیه‌های بن تبعیت می‌کردم؛ گاس درحال تماشا کردن از صندلی عقب بود. رد نکردن ساعت ۱۲ به نظر سخت‌تر از چیزی می‌رسید که به نظر می‌آید.
وقتی که به تپه رسیدم، سعی کردم با فشار دادن پدال گاز، راهم را به بالای آن پیدا کنم.
آنطور که بن می‌گفت، این دقیقا اشتباه‌ترین کار بود. من باید آرام‌تر برخورد می‌کردم چون حالا انقدر سرعت گرفته بودم که به نوک تپه رسیده‌ام و مجبورم ترمز را فشار دهم؛ که اگر یک سراشیبی عظیم در آن طرف بود ممکن بود حرکتی مرگ‌بار باشد.
من همچنین با نگه داشتن مستقیم فرمان مشکل داشتم. چیزی که مهم‌ترین بخش رانندگی خارج از جاده است. مدام و مدام فرمان را بیش از حد می‌چرخاندم تا بتوانم یک مانع را پشت سر بگذارم. اما صفحه روی داشبورد که جهت چرخ‌ها را با توجه به ورودی دوربین‌های اطراف محیط خارجی ماشین نشان می‌داد، به بهتر شدن کار کمک کرد (یا اینکه تنها سرتان را از پنجره بیرون بفرستید!).
گاس خوش‌شانس‌تر بود. او توانست دست خودش را از ساعت ۱۲ دور نگه دارد و همان شیب‌ها را با سرعت مطمئن‌تری رد کند (احتمالا به این دلیل که او حدود یک ساعت وقت داشته که من را در حال انجام دادن اشتباه پشت اشتباه زیر نظر بگیرد).
لندروور من و گاس حالا به دنیای دیگر رفته اما این خوب است که همیشه می‌شود به مدرسه برگشت و یکی از این‌ها را در زمین خاکی راند. این همان جایی است که لند روور برایش متولد شده است.
source