در اکثر هواپیماها، به خصوص مدل‌های تجاری و مسافربری، چراغ‌های مختلفی نصب شده‌اند که در این مقاله آن‌ها را معرفی خواهیم کرد.
چراغ‌های جلو در وسایل نقلیه، چه زمینی، هوایی یا آبی، وجود دارند. این چراغ‌ها در وسایل نقلیه زمینی مانند موتورسیکلت‌ها و خودروها مسیر را روشن می‌کنند، اما چراغ‌های جلوی هواپیماها چه کاربردی دارند؟ خلاف وسایل نقلیه زمینی، هواپیماها مسیر پروازی خود را از پیش برنامه‌ریزی می‌کنند و خلبان‌ها نمی‌توانند مسیر پرواز را در میانه راه تغییر دهند. با این حال، چراغ‌های جلوی هواپیماها به چه منظور استفاده می‌شوند؟
خلبان‌ها از چراغ‌های جلوی هواپیماها برای کمک به فرایند فرود استفاده می‌کنند. این چراغ‌ها به نام چراغ‌های فرود یا لندینگ شناخته می‌شوند و اکثراً در شب استفاده می‌شوند. هواپیماها علاوه بر این چراغ‌ها، چراغ‌های ناوبری و راهنما بدون‌تری همچون چراغ‌های چشمک‌زن را دارند. هر یک از این چراغ‌ها کاربرد مخصوصی دارند تا ایمنی حین سفرهای هوایی حفظ شود.
در تمام فرودگاه‌ها، باند فرود با چراغ‌های راهنما روشن شده است. با این حال، اشیاء کوچک و حتی هواپیماهای دیگر روی باند فرود شاید همیشه برای خلبان‌ها قابل دید نباشند. برای جلوگیری از برخورد، خلبان‌ها از چراغ‌های جلوی هواپیما استفاده می‌کنند تا دید واضح‌تری داشته باشند. همچنین، این چراغ‌ها هواپیما را برای دیگر خلبان‌ها و مردم قابل دیدن می‌کنند.
چراغ‌های هواپیماها معمولاً روی بال‌ها، دم‌ها یا بدنه نصب می‌شوند. این چراغ‌ها در مواردی مانند فرود در مناطق ساحلی یا دریاچه‌ها نیز استفاده می‌شوند تا پرندگان از هواپیما دور شوند و خطر برخورد کاهش یابد. همچنین، در حین تغییر ارتفاع پروازی، چراغ‌ها به خلبان‌ها کمک می‌کنند تا هواپیماهای نزدیک را تشخیص دهند و دیگر خلبان‌ها نیز از تغییر موقعیت‌های این هواپیما آگاه شوند.
خلبان‌ها حین تیک آف نیز چراغ‌های جلوی هواپیما را روشن می‌کنند. همچنین، توصیه می‌شود که چراغ‌های فرود را هنگام پرواز در ارتفاع‌های کمتر از ۱۰ هزار پایی یا ۱۶ کیلومتر مانده به فرودگاه روشن کنند. این چراغ‌ها در ارتفاع‌های بالای ۱۰ هزار پایه خاموش می‌شوند.
هواپیماها دارای چراغ‌های دیگری نیز هستند. اولین نوع این چراغ‌ها چراغ‌های ناوبری هستند که به طور معمول در شب استفاده می‌شوند و روی نوک بال‌ها و دم هواپیما نصب شده‌اند. چراغ روی نوک بال راست به رنگ سبز، نوک بال چپ به رنگ قرمز و دم هواپیما به رنگ سفید است. این چراغ‌ها برای کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی به منظور تشخیص جهت پرواز نصب شده‌اند.
چراغ‌های بعدی چراغ‌های راهنما هستند که در بالا و پایین هواپیما نصب شده‌اند. این چراغ‌های قرمز رنگ چشمک‌زن هنگام روشن شدن پیشرانه‌ها روشن می‌شوند و تا خاموش شدن آن‌ها روشن باقی می‌مانند. تمامی هواپیماهای مدرن از چراغ‌های LED قرمز به عنوان چراغ راهنما استفاده می‌کنند.
در نهایت، می‌توان به چراغ‌های چشمک‌زن اشاره کرد که در هواپیماهای بزرگ و کوچک وجود دارند و دارای نور سفید رنگی هستند. این چراغ‌ها در بال‌های هواپیما نصب شده و حین رسیدن به باند فرود توسط خلبان‌ها روشن می‌شوند. چراغ‌های چشمک‌زن سفید رنگ به بهبود میدان دید خلبان‌ها در تاریکی کمک می‌کنند.