ایران‌خودرو برندی قدیمی و سالخورده است که اخیرا اعلام کرده تغییر لوگو یا نشان خود کرده است. این تغییرات همراه با تحولات مدیریتی در شرکت بوده و هنوز مشخص نیست که آیا می‌توان آن را یک «ریبرندینگ کامل» یا یک «نوسازی محدود برند» به شمار آورد. می‌توانیم با مروری بر پیشینه طراحی برند و لوگوی ایران‌خودرو ، به درک ریزتر روند هویت تصویری این شرکت کمک گرفت.
طراحی برند و لوگوی ایران‌خودرو به دهه 40 خورشیدی باز می‌گردد و در آن زمان برند ایران ناسیونال فعالیت می‌کرد. لوگوی «ارابه و اسب» در دوره موقت پیدایش شکل گرفت و به تدریج به‌عنوان نشان تجاری «پیکان» و نماد اصلی «ایران ناسیونال» مورد استفاده قرار گرفت.
با آغاز دهه 80 ایران‌خودرو اولین خودروی ملی پس از انقلاب اسلامی را با نام «سمند» به بازار کشاند. طراحی لوگوی این خودرو به صورت فراخوان انجام شد و طرح استاد مرتضی ممیز برگزیده شد. هرچند برخی از منتقدان، این طراحی را نسبت به سایر آثار استاد ممیز ضعیف‌تر ارزیابی می‌کنند و معتقدند می‌شد برای خودرویی با چنین جایگاهی، نمادی چشمگیرتر در نظر گرفت.
در ادامه، با الهام از روند دهه 40، ایران‌خودرو لوگوی سمند را، همراه با تایپوگرافی نام «ایران‌خودرو» که چند سال پیش توسط استاد بیژن جناب طراحی شده بود، به‌صورت نشان اصلی خود انتخاب کرد. ایران‌خودرو نمایشگر قطعی برای موقیعت خودرسانی هویت بصری «اسب» را حفظ کرده و رنگ آبی نیز به‌منظور القای حس اعتماد و اطمینان استفاده شده است. بااین‌حال، شاید بتوان شباهت بصری بیش‌ازحد این نشان به سایر برندهای دارای هویت اسب را یک نقطه‌ضعف دانست.
همچنین، ایران‌خودرو تایپوگرافی نام خود را نیز به‌طور کامل تغییر داده است. در نگاه اول، کلمه IKCO به‌صورت مخفف لاتین مبنای کار قرار گرفته و به‌وضوح می‌توان شباهتی میان حرف «K» و لوگوی شرکت کره‌ای «KIA» مشاهده کرد. هر چند طراح با ارائه فرم‌های مهندسی و منظم کوشیده در تایپوگرافی فارسی و لاتین، حس دیجیتالی و مهندسی را منتقل کند، اما دوگانگی میان خطوط نرم و مورب در طرح اسب و خطوط منظم و مهندسی در نوشتار، نوعی ناسازگاری به نظر می‌رسد.
حال آنکه سرپرست فناوری ایران خودرو، می‌گوید که یکی از اصلی‌ترین محورهای برندینگ همین لوگو می‌باشد و استدلال می‌کند که این تغییر نیازی به کتک‌اندازی کامل برند ایران خودرو ندارد.