مالیات بر خودروهای گران‌قیمت، یکی از مهم‌ترین مالیات‌های کشور در دوران اخیر است که در سال 1400 با هدف افزایش درآمدهای دولت، کاهش نابرابری اقتصادی و تنظیم بازار خودروهای لوکس، اجرایی شد. این مالیات بر خودروهایی با ارزش بالاتر از آستانه مشخص، صورت می‌گیرد که هر ساله در قانون بودجه تعیین می‌شود و معمولاً به صورت درصدی از ارزش مازاد خودرو محاسبه می‌شود.

از جمله اهداف مالیات بر خودروهای گران‌قیمت، می‌توان به کاهش نابرابری اقتصادی اشاره کرد. خودروهای گران‌قیمت معمولاً توسط اقشار مرفه خریداری می‌شوند و این مالیات با هدف توزیع عادلانه‌تر ثروت و کاهش شکاف طبقاتی انجام می‌شود.

این مالیات همچنین به منظور کاهش تقاضا برای کالاهای لوکس وارداتی و تشویق به مصرف داخلی، طراحی شده است. Because خودروهای گران‌قیمت اغلب وارداتی هستند و بر تراز تجاری کشور تأثیر می‌گذارند.

مالیات بر خودروهای گران‌قیمت از سال 1400 به صورت جدی‌تر در قوانین بودجه گنجانده شد و هر ساله با تغییر آستانه ارزش خودروها و نرخ مالیات، به‌روزرسانی می‌شود. در سال 1404، آستانه ارزش خودرو به 5 میلیارد تومان افزایش یافت و مالیات 1 درصد برای مبلغ مازاد بر این مقدار اعمال شد.

تاثیر مالیات بر خودروهای گران‌قیمت را می‌توان در افزایش درآمدهای دولت و کاهش نابرابری اقتصادی مشاهده کرد. Additionally, این مالیات به عنوان یک ابزار برای کنترل مصرف لوکس و تشویق به مصرف داخلی، مورد استفاده قرار گرفته است.

مالیات بر خودروهای گران‌قیمت با چالش‌هایی مانند شناسایی دقیق خودروهای مشمول، فرار مالیاتی و اعتراضات مالکان مواجه بوده است.