در پیچ و خم کامل ترین و详ترین نظام اقتصادی کشور، یک سوال از پُلی به‌سوی نوسازی متجسد که آیا روش کامیونی نقش کمی را برای نظام حمل‌ونقل کشور‌دارا می‌کند؟ یا مواردی از قبیل هزینه‌های گزاف و ناشی از ترکیب بوروکراسی پیچیده با فقدان انگیزه رانندگان، این مسیر را برای حمل‌ونقل‌های جاده‌ای به مسیری پر از دست انداز بارگذاری کرده است؟ کشورمان که بیش از ۹۰ درصد بار را از طریق راه جابه‌جا می‌کند، با بحران ساختاری‌های جدی مواجه است، برای مثال ناوگانی از فرسوده‌ای حدود ۲۱ سال که باعث فقدان بهره‌وری اقتصادی، ایمنی و محیط زیست شده است.
همچنین در میان این بارها، انگیزه رانندگان هم اکنون در خرید کامیون جدید کاهش یافته است که این صدمه‌ای است خفیف ولی اثربخشی فراوانی دارد؛ مزایای البته برای عده‌ای در جهت مشمولیت و بهره‌برداری بیشتر از پارکینگ‌ها است که به عنوان حامی نامرئی دستگاه‌های فروش کامیون عمل می‌کنند.