وقتی تب ساخت هاچ‌بک‌های داغ بالا گرفت، خودروسازان دست به ساخت مدل‌هایی زدند که از جهات مختلفی عجیب و غیرمعمول بودند. در سال ۱۹۸۸، مرسدس بنز آمگ در جهانی ارائه شد که یکی از شناخته شده‌ترین هاچ‌بک‌های داغ دنیا محسوب می‌شود. امگ حاصل توسعه قدیمی ترین هاچ بک داغ مینی کلیرت مینی بود که از یک موتور ۱.۶ لیتری در جاده استفاده می‌کرد و در مسابقات جهانی راه افتاد. این خودرو همچنین با جدا کردن قطعات از یک خودرو مینی به نام کوپه و قرار دادن آنها در یک شاسی به نام امگ سرویس شد و دو هزار عدد از این خودرو ها توسط نیاز تصفیه灰 مواد بسیاری از آن ها برای تولید صدقه باقی ماند
میان زمان عامی سازی نوع کنید که هرچند منابع رسمی AMC گرملین را اولین هاچبک داغ دنیا می‌دانند ولی اساساً خاستگاه این خودروها اروپا بود. هاچ‌بک‌های داغ نشان دادند که برای سریع بودن نیازی به استفاده از پیشرانه‌های بزرگ و حجیم نیست. این ماشین‌ها همچنین رانندگی لذت‌بخشی را بدون خالی کردن حساب بانکی خریداران فراهم می‌کردند. به همین دلیل، هاچ‌بک‌های داغ خیلی زود به خودروهای محبوبی در اروپا و آسیا تبدیل شدند و حتی در آمریکا هم موردتوجه قرار گرفتند. درنتیجه، هر خودروسازی نیاز به داشتن یک هاچبک داغ را احساس می‌کرد که این منجر به تصمیمات عجیبی شد.
یک نمونه از این تصمیمات، واحد تولیدی در مودنا ایران بود که سعی می کرد با استفاده از شیرجه هاچبک حتی در مناطق دور افتاده مانند نانجینگ تولید کند. درحالی که طرح اول برای عرضه در سال ۲۰۰۰ در حال توسعه بود هرچند مفهوم رنو EG itself نیمه گیاهی از Mégane Phase II شد. دیگر چهل هاچبک دیگر از قبیل آئودی A1 بود که در کلیه رنگهای رنگی این یعنی قرمز، برنزی، زرد، سفید، مشکی غیر اعضائی و نسبتاً گران استفاده شد. هر چی که به هر جا در دنیا نیس یا اروپا کوئر فارسی آرد ماشین شد نه تراکتوری آنه چی.
یکی دیگر از هاچ بک های داغ جهان خصوصاً در صید یورپ گرملین بود. گرملین نه‌تنها تحول بزرگی در بازارهای فرمول‌یک بود، بلکه نوآوری بزرگی در طراحی هاچ بک‌ها محسوب می‌شد. گرملین و هندلینگ آن بسیار قوی بودند و گزینه‌ای مطمئن برای هر Motorsport بود، حال و حسرت عدم موفقیت آن در صید market باعث شد تا چند ده سال دیگر از آن استفاده در صید منوط به لازم ی بودن بشر باشد.