باتریهای سدیم یون با استفاده از نمک در حال تغییر قوانین بازی در صنعت خودروهای الکتریکی هستند. این فناوری که توسط شرکتهای بزرگ مثل CATL و بیوایدی پشتیبانی میشود، ارزانتر، پایدارتر و مقاومتر در شرایط سرد است.
باتریهای لیتیوم یون در بسیاری از محصولات از جمله گوشیهای هوشمند و خودروهای الکتریکی استفاده میشوند. اما مشکلات آنها مثل کمیابی، تأثیرات زیستمحیطی و ناپایداری، صنعت را به سمت جایگزینهای بهتر سوق داده است. سدیم یون که از نمک خوراکی (کلرید سدیم) استفاده میکند، در حال تبدیل شدن به اتفاقی بزرگ در دنیای باتریها است.
سدیم یون مزایای چشمگیری دارد. اقیانوسهای زمین حدود ۱۸۰ میلیارد تن سدیم دارند، در حالی که لیتیوم در مناطق محدودی مثل معادن آفریقا یافت میشود. همچنین استخراج لیتیوم به آب زیادی نیاز دارد و در مناطق خشک، مشکلات زیستمحیطی و اجتماعی ایجاد میکند. سدیم اما از آب دریا یا معادن نمک بهراحتی استخراج میشود.
هزینه باتریهای سدیم یون ۳۰ تا ۷۰ درصد ارزانتر از باتریهای لیتیوم است. این باعث میشود که صنعت خودرو بتواند به باتریهای ارزانتر و پایدارتری دست پیدا کند.
باتریهای سدیم یون در دماهای پایین عملکرد خوبی دارند. این بدان معنی است که خودروهای الکتریکی با باتریهای سدیم یون میتوانند در سراسر کشور، بدون نگرانی از عملکرد باتری، وسیله متحرک شوند.
پیشرفتهای تجاری در این زمینه نیز قابل توجه است. شرکت CATL باتری هیبریدی Freevoy را معرفی کرده است که ترکیبی از سلولهای لیتیوم و سدیم است. همچنین شرکت بیوایدی در حال ساخت یک گیگافکتوری سدیم یون با ظرفیت ۳۰ گیگاوات ساعت در سال است که تا سال ۲۰۲۷ میتواند برای ۶۰۰ هزار خودروی الکتریکی باتری تولید کند.
اساتید دانشگاه MIT نیز در حال توسعه کاتد ارگانیک به نام TAQ هستند که میتواند چگالی انرژی سدیم یون را متحول کند. این کاتد از کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن استفاده میکند که عناصری فراوان و ارزان هستند.
بنابراین، باتریهای سدیم یون شاید لیتیوم را کاملاً کنار نندازند، اما با هزینه پایین، پایداری زیستمحیطی و عملکرد عالی در شرایط سخت، مکمل قدرتمندی هستند. حمایت غولهایی مثل CATL و بیوایدی نشان میدهد که این فناوری در آستانه تحولی بزرگ است.