در اوایل دهه ۲۰۰۰، رقابت شدیدی در بخش سدان‌های لوکس میان‌ سایز در جریان بود. این خودروها که زمانی برای راحتی و آرامش ساخته می‌شدند، ناگهان به سوپراسپرت‌های چهاردر تبدیل شدند. ب‌ام‌و با معرفی اولین سدان ۵۰۰ اسب بخاری جهان، یعنی M5، پیشتاز این میدان بود. آئودی نیز با معرفی مدل RS6، یک قدم فراتر رفت و موتور V10 لامبورگینی را با دو توربوشارژر در سینه یک سدان خانوادگی قرار داد.

آئودی RS6، تنها خودروی V10 توربوشارژ جهان، با موتور ۵ لیتری V10 گالاردو از لامبورگینی، ۵۸۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این خودرو قادر بود در ۴.۵ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد و حداکثر سرعت آن به بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

ب‌ام‌و با M5 نسل E28 در دهه ۱۹۸۰ بخش سدان‌های اسپرت لوکس را ابداع کرد. آئودی نیز با مدل کواترو مفهوم جدیدی از خودروی پرفورمنس را معرفی کرده بود و نمی‌خواست از قافله عقب بماند. استیشن RS2، بر پایه آئودی ۸۰ قدیمی و با همکاری پورشه ساخته شد که با ۳۱۵ اسب بخار قدرت، فوق‌العاده سریع بود.

در نسل بعدی RS6، آئودی تصمیم گرفت قدرت را کمی مهار کند. این مدل جدید ۲۰ اسب بخار و دو سیلندر کمتر از نسل قبلی داشت. بااین‌حال، وزن کمتر و توزیع بهتر وزن بین دو محور باعث شد هندلینگ RS6 نسل C7 بهبود پیدا کند. موتور ۴ لیتری V8 توئین توربوی این مدل با تولید ۵۶۰ اسب بخار قدرت، شتاب صفرتاصد سریع‌تری را فراهم می‌کرد که کمتر از چهار ثانیه بود.