در این مقاله با احمقانه‌ترین خودروهای تاریخ از دیدگاه کارشناسان موتورترند آشنا می‌شویم. این‌ها خودروهایی هستند که دلیل ساختشان را نمی‌دانیم.
خودروسازان گاهی تصمیماتی عجیب و بحث‌برانگیز در طراحی و مهندسی اتخاذ می‌کنند و این در نهایت منجر به ساخت خودروهایی می‌شود که برای یک بازار خاص و محدود طراحی شده‌اند و علیرغم جذابیتشان، محکوم به شکست تجاری هستند. این‌ها احمقانه‌ترین خودروهای تاریخ هستند.
تسلا سایبرتراک
تسلا سایبرتراک با طراحی‌ای که به نظر می‌رسد برای جلب‌توجه منفی ساخته شده، بیش از طرفدار، دشمن برای خود جمع کرده است. عملکرد قابل‌توجه و فناوری نوآورانه‌اش تنها برای کسانی اهمیت دارد که بتوانند ظاهر عجیبش را نادیده بگیرند. خطوط بدنه سایبرتراک به‌اندازه‌ای تیز هستند که می‌توانند لباس را پاره کنند یا پوست را ببرند. قابلیت اطمینان ضعیف و قیمت بالای هم مهمات بیشتری به دست منتقدانش داده است.
نیسان مورانو کراس کابریوله
بسیاری از ترکیب‌های خلاقانه در سگمنت‌های خودرویی مورد تحسین قرار می‌گیرند اما مورانو کابریوله یکی از آن‌ها نیست. اگرچه مورانو اولین شاسی‌بلند روباز جهان نبود اما ظاهر کراس کابریوله بیش از یک دهه است که توسط کارکنان موتورترند مورد تمسخر قرار گرفته است. بدتر از آن، ضعف ساختاری این ماشین است. حتی رانندگی در جاده‌ای با دست‌اندازهای ملایم، کمبود استحکام را آشکار می‌کند که هم سواری و هم هندلینگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مزدا MX-30
هرچند موج اول شاسی‌بلندهای الکتریکی رانندگی کاربردی با خودروهای برقی را به بازار خودروهای تولید انبوه آورد اما مزدا MX-30 این مسیر را طی نکرد. با برد رسمی حدود ۱۶۰ کیلومتر (کمتر در بزرگراه و بسیار کمتر در سرما)، MX-30 هرگز به‌عنوان یک خودروی الکتریکی کاربردی جدی گرفته نشد. درحالی‌که تقریباً هر کراس‌اوور الکتریکی دیگر در دنیای واقعی شعاع حرکتی بیش از ۳۲۰ کیلومتر داشت، MX-30 حتی نیمی از این مقدار را هم ارائه نمی‌کرد.
تویوتا میرای
هیدروژن زمانی سوخت آینده بود، اما با ظهور خودروهای برقی باتری محور، آن آینده به گذشته تبدیل شد. با تعطیلی بخش زیادی از شبکه محدود جایگاه‌های سوخت هیدروژن، به نظر می‌رسد استفاده از هیدروژن برای خودروها به پایان رسیده است و این موضوع پایان دوران تویوتا میرای را هم رقم زد.
هوندا CR-V FCEV
همان مشکلات میرای برای CR-V FCEV نیز صدق می‌کند هرچند این کراس‌اوور می‌تواند تا ۴۵ کیلومتر را به‌صورت تمام الکتریکی طی کند که این کمی کارایی خودرو را افزایش می‌دهد. هزینه بالای تولید CR-V FCEV باعث شده فقط برای اجاره در دسترس باشد.
آستون‌مارتین سیگنت
سیگنت به‌عنوان یکی از بدترین نمونه‌های ری‌بج در سال‌های اخیر شناخته می‌شود. زیر بدنه‌ای که سعی شده بود به آستون‌مارتین شبیه شود، درواقع یک تویوتا iQ پنهان شده بود.
شورلت SSR
احمقانه بودن به معنای بد بودن نیست اما آیا کسی واقعاً خواستار یک وانت کابریوله بود که نمی‌توانست مثل انتظارات آمریکایی‌ها یدک بکشد یا بار ببرد؟ خیر. آیا SSR هنوز هم فوق‌العاده است؟ بله؛ اما جذابیت و ترکیب منحصربه‌فرد ویژگی‌های این پیکاپ عجیب جز فروش اندک نتیجه دیگری نداشت.
رلاینت رابین
اگرچه احمقانه بودن همیشه به معنای بد بودن نیست اما گاهی واقعاً می‌تواند بد باشد. رابین بدون شک در هر معنا بد است. نخست، طراحی سه‌چرخه‌اش ناپایداری شدیدی ایجاد می‌کند و رابین را به خاطر واژگونی بدنام کرده است.
کرایسلر TC مازراتی
مدیران کرایسلر متقاعد شده بودند ساخت خودرویی بر اساس نسل دوم پلت‌فرم K که به‌عنوان مازراتی فروخته شود، ایده خوبی است، اما این ایده کاملاً اشتباه به نظر می‌رسد. هزینه‌های نجومی و حقیقت غیرقابل‌انکار که TC نوعی خودروی آمریکایی ضعیف بود که توسط یک خودروساز ایتالیایی ضعیف ساخته شد آن را به حرکت فوق‌العاده احمقانه‌ای تبدیل کرد.