ذوب آهن اصفهان، یکی از واحدهای صنعتی پیشرو در تولید میلگرد، نبشی و سایر محصولات فلزی، نقش مهمی در صنعت ساختمان، ریلی و سایر صنایع ایفا می کند. این شرکت در سال های اخیر با مشکلات تولیدی و درآمدزایی دست و پنجه نرم کرده است و امیدوار بود با تغییرات مدیریتی، شاهد بهبود وضعیت این غول آهنی کشور باشیم. با این حال، به نظر می رسد شرایط در این شرکت فولادی چندان مساعد نیست.
بر اساس گزارش های منتشر شده، تولید داخلی ذوب آهن اصفهان در فروردین ماه با کاهش ۴۰ درصدی نسبت به سال گذشته به ۸۱,۷۱۰ تن رسیده است. همچنین، فروش داخلی این شرکت با کاهش ۳۶ درصدی به ۷۳,۱۶۴ تن و درآمد عملیاتی با کاهش ۱۲ درصدی به کمتر از ۲۵ هزار میلیارد ریال رسیده است. این ارقام نگران کننده، زنگ خطری برای بزرگترین تولیدکننده فولاد ساختمانی کشور به صدا درآورده است.
کارشناسان، دلایل مختلفی برای این افت تولید و فروش ذکر می کنند، از جمله کمبود مواد اولیه، ضعف در زنجیره تأمین، و سیاست های غلط انقباضی. با این حال، به نظر می رسد که نبود هماهنگی و ناکارآمدی مدیریتی در ماه های ابتدایی تغییرات، نقش مهمی در این وضعیت داشته است.
در شرایطی که تورم افسارگسیخته هزینه تولید را بالا برده است، حفظ جریان نقدی بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. با این حال، کاهش درآمد داخلی ذوب آهن اصفهان به کمتر از ۲۵ هزار میلیارد ریال، نشان می دهد که نه تنها هزینه ها پوشش داده نمی شود، بلکه سودآوری نیز زیر سوال رفته است.
افزایش تولید صادراتی شاید در نگاه اول مثبت به نظر برسد، اما وقتی میلگرد و تیرآهن، دو محصول کلیدی این غول فولاد، در سبد صادراتی دیده نمی شوند، علامت سؤال های جدی مطرح می شود. حذف این محصولات می تواند ناشی از ضعف در تأمین مواد اولیه، بی برنامگی در بازاریابی یا حتی اتخاذ تصمیمات اشتباه مدیریتی باشد.
در کل، وضعیت کنونی ذوب آهن اصفهان، نگران کننده است و سهامداران باید آماده مواجهه با صورت های مالی ناامیدکننده باشند. اگر این روند ادامه پیدا کند، زیان انباشته دور از ذهن نیست.