به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، در حالی که سالها صنعت خودرو ایران با واژههایی چون «قیمت گذاری دستوری»، «تاخیر در تحویل»، «مونتاژ»، «کاهش کیفیت» و … عجین شده است، حالا از تولید خودرو ۱۰۰۰ اسب بخاری در کشور خبرهایی به گوش می رسد؛ خبری که در نگاه اول بیشتر شبیه تیتر نشریات خودرویی خارج از ایران است تا واقعیتی صنعتی در جغرافیای ما.
براساس اطلاعات بهدستآمده، قرار است این خودروی پرقدرت در یکی از استانهای کشور غیر از تهران، مونتاژ و سپس وارد بازار شود. اگرچه هنوز اجازه نداریم از برند این محصول رونمایی کنیم، اما پیشتر نمونههایی از دیگر مدل های این برند روانه بازار کشور شده و به نوعی، زمینه را برای این پروژه فراهم کرده است. در گام اول و برای بازارسنجی، گویا ابتدا واردات خودرو ۱۰۰۰ اسب بخاری به ایران انجام خواهد شد.
۱۰۰۰ اسب بخار یعنی چه؟
در دنیای خودرو، اسب بخار معیاری برای سنجش توان خروجی موتور است. خودرویی با قدرت ۱۰۰۰ اسب بخار، در زمره ابرخودروها (Supercars یا Hypercars) قرار میگیرد. چنین خودروهایی معمولاً سرعت صفر تا صد را در کمتر از ۳ ثانیه طی میکنند و به دلیل توان بالا، به سیستم تعلیق پیشرفته، ترمزهای مخصوص، آیرودینامیک دقیق و فناوریهای ایمنی چندلایه نیاز دارند.
فواید خودرو ۱۰۰۰ اسب بخاری برای ایران چیست؟
چنانچه نخواهیم صرفاً جنبه تبلیغاتی این اتفاق را ببینیم، تولید یا حتی مونتاژ چنین خودرویی میتواند چند پیامد مثبت به شرح زیر داشته باشد:
انتقال فناوری: اگر این پروژه بهدرستی طراحی شود، بخشی از دانش فنی ساخت ابرخودروها به داخل کشور منتقل میشود.
ایجاد اشتغال تخصصی: صنعت تولید خودروهای خاص نیازمند نیروهای ماهر در حوزه مهندسی مکانیک، نرمافزار، طراحی صنعتی و برق است.
افزایش اعتماد عمومی به توان داخلی: ورود به چنین حوزهای میتواند در تغییر نگاه جامعه به تولید داخلی مؤثر باشد.
بازاریابی برای صادرات منطقهای: چنانچه استانداردهای جهانی رعایت شود، شاید راهی به بازارهای خاص در منطقه باز شود.
آیا تا کنون خودرو ۱۰۰۰ اسب بخاری در ایران وجود داشته است؟
پاسخ ساده است: خیر. تا امروز، نه تولید و نه واردات رسمی چنین خودرویی در ایران ثبت نشده است. هرچند خودروهای لوکسی با قدرت ۵۰۰ تا ۷۰۰ اسب بخار، به صورت محدود، غیررسمی یا با شرایط خاص وارد شده است، اما هیچگاه خودرویی با قدرت چهار رقمی و مجوز قانونی، به شکل رسمی در خاک ایران تولید یا عرضه نشده است.
ناگفته نماند سال گذشته یک محصول آفرودی با ۱۰۰۰ اسب بخار وارد ایران شد.
سایه ابهام: محصول نمایشی یا پروژه ملی؟
با تمام این امیدها، هنوز نگرانیهایی باقی است. آیا قرار است این پروژه به سرنوشت طرحهایی چون «خودروی ملی دیزلی»، «موتور ملی» یا «پلتفرم اختصاصی داخلی» دچار شود؟ یا اینبار پای شریک خارجی، سرمایهگذاری جدی و نظارت فنی واقعی در میان است؟
یک پرسش مهم
در نهایت این سؤال باقی میماند: آیا تولید یا واردات خودرو ۱۰۰۰ اسب بخاری در کشوری که هنوز مردمش بابت کیفیت و قیمت خودروهای معمولی نگراناند، اولویت درستی است؟ یا این صرفاً یک پروژه نمادین برای نمایش قدرت صنعتی خواهد بود؟