به گزارش مجله ماشین، فراری که ۱۸ سال است در حسرت کسب عنوان قهرمانی جهان به سر می‌برد، امیدوار بود همیلتون ۴۰ ساله بتواند این طلسم را بشکند. اما با گذشت ۱۴ مسابقه از فصل، همیلتون در رده ششم جدول رانندگان قرار دارد، در حالی که هم‌تیمی‌اش، چارلز لکلرک، در رده پنجم است و حتی جورج راسل، هم‌تیمی سابقش در مرسدس، عملکرد بهتری از او داشته است.

اوایل فصل، همیلتون با یک برد در مسابقه اسپرینت چین، امیدواری‌هایی را ایجاد کرد، اما عملکرد ضعیف او در مسابقات اخیر، به‌ویژه در گرندپری مجارستان، باعث شد که اعتمادبه‌نفسش از بین برود. پس از اینکه نتوانست به بخش سوم تعیین خط (Q3) راه پیدا کند، با ناامیدی گفت: «من کاملاً بی‌فایده هستم. تیم مشکلی ندارد، ماشین لکلرک در پول پوزیشن است. شاید باید راننده را عوض کنند.»

این اظهارات تند نشان‌دهنده فشاری است که همیلتون متحمل می‌شود. او پیش از این نیز گفته بود برای سازگاری با ماشین SF-25 فراری به «پیوند مغزی» نیاز دارد.

همیلتون به‌تازگی متوجه شده است که راننده فراری بودن، به معنای رام کردن یک اسب سرکش است، نه یک اسب نمایشی. اسب رقصان فراری، حتی باتجربه‌ترین رانندگان را نیز از زین خود به پایین می‌اندازد. سباستین فتل و فرناندو آلونسو، قهرمانان بزرگی بودند که در فراری نتوانستند به قهرمانی جهان دست یابند و همیلتون گفته بود که نمی‌گذارد این اتفاق برای او هم تکرار شود.

با این حال، مشکل فراری فراتر از یک راننده است. این تیم در سال‌های اخیر با مشکلات سیستمی و اشتباهات مدیریتی دست و پنجه نرم کرده است. لکلرک نیز در مسابقه مجارستان، با وجود کسب پول پوزیشن، به دلیل مشکلات در مسابقه از کسب سکو بازماند و با عصبانیت در رادیو فریاد زد: «این فوق‌العاده ناامیدکننده است. همه رقابت‌پذیری خود را از دست داده‌ایم. این ماشین غیرقابل راندن است.»

در حالی که همیلتون سعی می‌کند با این ریسک بزرگ حرفه‌ای کنار بیاید، مشخص نیست آیا او می‌تواند فراری را از این بحران خارج کند. او شش ماه پیش گفته بود: «همیشه تصور می‌کردم نشستن در کابین قرمز فراری چه حسی دارد. این مثبت‌ترین حسی است که مدت‌هاست داشته‌ام.» اما رؤیای او برای رام کردن اسب رقصان فراری، به‌نظر می‌رسد در پیست مجارستان دفن شده است. حالا سؤال اصلی این است: اگر همیلتون نتواند فراری را نجات دهد، چه کسی می‌تواند؟