ترمز دستی در خودروها بر اساس طراحی و فناوری، به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که هرکدام مزایا و معایب خود را دارند. انتخاب نوع مناسب بستگی به مدل خودرو و شرایط استفاده دارد و مشکلات مانند خرابی ترمز دستی پژو پارس اغلب در انواع مکانیکی قدیمی‌تر رخ می‌دهد.

اهرمی دستی مکانیکی: این نوع رایج‌ترین در خودروهای ایرانی مانند پژو 405 و پراید است. اهرم دستی با کشیدن و قفل شدن توسط ضامن، کابل‌ها را فعال می‌کند. مزایا شامل سادگی و هزینه پایین تعمیر است، اما نیاز به تنظیم دستی دارد و ممکن است با زنگ‌زدگی کابل‌ها دچار مشکل شود.

پدالی: با فشار پدال پا فعال می‌شود و اغلب در خودروهای سنگین یا آمریکایی دیده می‌شود. این نوع ترمز دستی راحتی بیشتری برای راننده فراهم می‌کند، اما دسترسی به آن برای تعمیر سخت‌تر است.

الکترونیکی: در خودروهای مدرن، از موتورهای الکتریکی و واحد کنترل الکترونیکی ECU استفاده می‌شود. دو نوع ترمز دستی الکترونیکی وجود دارد: کابل‌کش که کابل‌ها را با موتور می‌کشد و یکپارچه با کالیپر که مستقیماً لنت‌ها را فشرده می‌کند. این نوع در مدل‌های جدیدتر و لوکس دیده می‌شود و ویژگی‌هایی مانند فعال‌سازی خودکار در شیب دارد. با این حال، نقص در سنسورها یا باتری می‌تواند باعث خرابی ترمز دستی شود.

کاسه‌ای یا دیسکی: در سیستم کاسه‌ای، کفشک‌ها داخل کاسه چرخ گسترش می‌یابند. در سیستم دیسکی، لنت‌ها دیسک را فشرده می‌کنند که کارآمدتر اما گران‌تر است. نوع ترکیبی دیسک کاسه در بسیاری از خودروها استفاده می‌شود تا مزایای هر دو را ترکیب کند.

دوکالیپری یا مرکزی: در برخی خودروهای پیشرفته، دو کالیپر جداگانه برای ترمز اصلی و دستی وجود دارد، یا ترمز مرکزی بر روی شفت خروجی گیربکس قرار می‌گیرد.