تا سال ۱۹۵۵، شرکت فولکس‌واگن آمریکا در نیوجرسی رسماً تأسیس شد و تنها یک سال بعد، نزدیک به ۵۰ هزار دستگاه بیتل در جاده‌های این کشور تردد می‌کرد. در دورانی که دیترویت غرق در ساخت خودروهای غول‌پیکر با موتورهای هشت سیلندر و بدنه‌های کرومی بود، بیتل مسیری کاملاً معکوس را در پیش گرفت. این خودروی کوچک و اقتصادی، با جذابیت عجیب‌وغریب خود قلب آمریکایی‌ها را تسخیر کرد.

فولکس‌واگن فقط خودرو نمی‌فروخت، بلکه یک نگرش و سبک زندگی عرضه می‌کرد. در اواخر دههٔ ۵۰، این شرکت با همکاری آژانس تبلیغاتی Doyle Dane Bernbach، کلیشه‌های تبلیغات خودرو را به سخره گرفت و با یک عبارت جادویی، صنعت بازاریابی را زیرورو کرد: «کوچک فکر کن». درحالی‌که رقبا بر سر اندازه و قدرت فریاد می‌زدند، فولکس‌واگن با طنزی هوشمندانه و صادقانه، ضعف‌های خود را به نقطه قوت تبدیل کرد. نتیجه شگفت‌انگیز بود؛ فروش شرکت تا سال ۱۹۶۰ دو برابر شد و به ۱۶۷ هزار دستگاه رسید و فولکس‌واگن ۳۲ درصد از بازار خودروهای وارداتی را از آن خود کرد. تا سال ۱۹۷۰، فروش سالانه به ۵۶۹ هزار دستگاه رسید و بیتل و ون نمادین تایپ دو به بخشی از فرهنگ‌عامه در آمریکا تبدیل شدند.