با رشد تکنولوژی و فناوری‌های خودرویی، کم‌کم توانایی‌های خودروها افزایش یافت و امروزه خودروهای شهری زیادی پیدا می‌شوند که توانایی‌های بیشتری از سوپرکارهای چندین دهه پیش دارند. به همین نسبت نیز، درجه‌بندی خودروهای اسپرت، سوپراسپرت و هایپرکارها نیز تغییر کرده است و استانداردهای متفاوتی نسبت به قبل برای دسته‌بندی آنها ایجاد شده است. اما بدون شک، ابرخودرو یا همان هایپرکار، از هیجان‌انگیزترین انواع خودرو است که امروزه در بالاترین رده در بین خودروهای تولیدی دنیا قرار می‌گیرد.

ابرخودرو چیست؟

ابرخودرو یا همان هایپرکار توسط شرکت‌های خاصی ساخته می‌شود. هایپرکارها از این نظر خاص هستند که قیمت بسیار بالایی دارند، توانایی‌های حرکتی و قدرت پیشرانه آنها بسیار بالاست، آخرین تکنولوژی‌های خودرویی را می‌توان در آنها دید، طراحی بسیار شاخص و معمولا اغراق‌آمیزی دارند، فضای داخلی آنها بسیار لوکس و خاص است، بالاترین سرعت آنها همیشه از دیگر خودروهای سوپراسپرت و اسپرت بیشتر است، شتاب بسیار بالایی دارند، قیمت آنها نیز بسیار بالاست و از طرفی، تیراژ تولید این خودروها اندک است و معمولا قبل از تولید، تعداد نسخه‌ای که قرار است ساخته شود، اعلام می‌شود. ازاین‌رو، خریداران هایپرکار نیز افراد شناخته‌شده و مشخصی هستند که معمولا برای برخی از آنها، از قبل دعوتنامه برای خرید ماشین ارسال می‌شود.

اما یک ایراد بسیار بزرگ ابرخودرو در این است که بدون درنظرگرفتن خاص بودن و قیمت بسیار بالا، از لحاظ فنی معمولا امکان استفاده از این نوع خودرو به‌صورت روزمره وجود ندارد و تعداد اندکی از ابرخودروهای تاریخ خودروسازی، قابلیت استفاده به‌صورت روزانه را دارند.

ازاین‌رو، شرکت‌های خودروساز برای رفع این عیب و همچنین افزایش توانایی ابرخودروها و کاهش استهلاک آنها، به سمت هایپرکارهای هیبریدی و برقی نیز رفته‌اند. ابرخودروهای هیبریدی و برقی به دلیل داشتن موتورهای الکتریکی و موتورهای بنزینی، توانایی‌های فنی بسیار بالایی پیدا می‌کنند و از طرفی می‌توان آنها را برخلاف بسیاری از هایپرکارهای دیگر، حتی به‌صورت روزمره نیز استفاده کرد.

سازندگان هایپرکارها به دو دسته تقسیم می‌شوند. آنهایی که خودروساز کوچکی هستند و محصولات خاصی با تیراژ تولید اندک دارند، مثل کونیگزگ و پاگانی و خودروسازانی که در کار ساخت خودروهای اسپرت و سوپراسپرت هستند؛ اما گاهی مواقع یک ابرخودرو نیز تولید می‌کنند که از این دست خودروسازان نیز می‌توان از پورشه، مرسدس بنز، جگوار، استون مارتین، فراری، لامبورگینی و… نام برد.

باید در نظر داشت که هایپرکارها استانداردهایی دارند که آنها را بالاتر از دیگر خودروها قرار می‌دهد. به‌نحوی‌که حتی اگر یک خودرو اسپرت یا سوپراسپرت بتواند پابه‌پای یک ابرخودرو مانور دهد، باز هم نمی‌توان آنها را در رده هایپرکارها قرار داد.

تاریخچه پیدایش ابرخودرو

اولین سوپراسپرت تاریخ را باید لامبورگینی میورا دانست که از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۳ تولید شد. درحالی‌که شروع تاریخ هایپرکار را با ورود و معرفی بوگاتی ویرون می‌دانند، اما می‌توان گفت با کمی ارفاق، سوپراسپرت‌های دهه ۹۰ میلادی از جمله مکلارن F1، جگوار XJ220، لامبورگینی دیابلو، فورد جی تی، فراری F40، فراری F50 و… از اولین ابرخودروهای دنیا بودند که توانایی رسیدن به سرعت‌های بالای ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت را به لطف داشتن پیشرانه‌های بالای ۴۰۰ اسب بخار داشتند.

بعدها با ورود بوگاتی ویرون در سال ۲۰۰۵، استانداردهای جدیدی برای ابرخودروها تعیین شد که کمتر خودرویی توانست به این محدوده وارد شود. بعد از معرفی بوگتی ویرون که با قدرت ۱۰۰۱ اسب بخاری و توانایی رسیدن به سرعت بالای ۴۰۰ کیلومتر در ساعت، رکوردهای جدیدی به جا گذاشته بود، دیگر شرکت‌های خودروسازی نیز برای رقابت با این خودرو خیز برداشتند. از مهم‌ترین شرکت‌هایی که علاقه زیادی به رقابت با این ابرخودرو اروپایی داشتند، می‌توان به کونیگزگ و هنسی اشاره کرد که بعدها شرکت‌های دیگری نیز به دنبال رقابت با ویرون و شیرون افتادند.

ویژگی های ابرخودرو

هاپیرکارها و سوپرکارها، نزدیکی زیادی به هم دارند. اما وجود یک سری اختلافات باعث می‌شود تا بتوان تفاوت‌هایی بین آنها دید که کاملا این دو دسته خودرو را از هم جدا می‌کند. این اختلافات همان ویژگی‌های خاص یک ابرخودرو یا هایپرکار است که باعث می‌شود تا در نهایت منجر به خاص بودن و البته بالا رفتن قیمت نهایی این خودروها شود.

مواد سازنده

در هایپرکارها چون قیمت تمام‌شده چندان اهمیتی ندارد و از طرفی، خاص بودن آن مهم است، از مواد خاصی برای ساخت آنها استفاده می‌شود. در این خودروها برای خاص بودن، سبک بودن و مقاومت بالا در عین کاهش وزن از قطعات ساخته‌شده از طلا، آلومینیوم، منیزیوم، فیبرکربن، کولار، تیتانیوم، نقره، رادیوم و… استفاده می‌شود.

پرفورمنس و کارایی

ابرخودروها بالاترین رده از کارایی و عملکرد در بین خودروهای غیرمسابقه‌ای را دارند. طراحی بسیار آیرودینامیک و پیشرانه‌های پرقدرت، اجازه رسیدن این خودروها را به سرعت‌های بالای ۳۰۰ و حتی ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت را می‌دهد. ضمن اینکه شتاب صفر تا صد کیلومتر آنها کمتر از ۳ ثانیه و شتاب صفر تا ۱۶۰ کیلومتر آنها نیز کمتر از ۷ ثانیه در استانداردهای امروزی است.

خاص و کمیاب بودن

تیراژ بسیار پایین هایپرکارها باعث می‌شود تا در کنار خاص بودن به دلیل ویژگی‌های فنی و حرکتی، از نظر کمیاب‌بودن و سخت دیده‌شدن نیز جایگاه ویژه‌ای داشته باشند. به‌نحوی که دیدن یک ابرخودرو برای بسیاری از افراد فقط در موزه‌ها و نمایشگاه‌ها اتفاق می‌افتد. تا امروز در حدود ۶ هزار هایپرکار توسط تمام شرکت‌های خودروسازی ساخته شده است که در مقابل تیراژ بسیار بالای شرکت‌ها از ابتدای اختراع خودرو تا امروز، بسیار ناچیز و نزدیک به صفر است.

ابرخودروها معمولا قبل از تولید و رونمایی، به صاحبان آنها فروخته شده است و خرید آنها برای بسیاری از افراد حتی اگر در رده میلیونرها نیز جای داشته باشند، ممکن نیست. چرا که خریداران این خودروها، افراد بسیار خاص و شناخته‌شده‌ای هستند که بهترین تبلیغ برای خودروساز نیز محسوب خواهد شد. تیراژ برخی از هایپرکارها حتی به ۱۰ دستگاه نیز نمی‌رسد. بااین‌حال تا تیراژ ۱۰۰۰ دستگاه نیز برای یک هایپرکار طبیعی است. معمولاً سوپرکارها به تعداد بیشتری از ۱۰۰۰ دستگاه تولید می‌شوند.

نحوه ساخت

اکثر هایپرکارها به دلیل تیراژ تولید اندک و همچنین حساسیت بالای ساخت، توسط مهندسان خبره به‌صورت دست‌ساز تولید می‌شوند. به این معنی که تمام قطعات بعد از ساخته‌شدن، به‌صورت دست‌ساز و توسط افراد خبره و بدون ربات و دستگاه در طی چندین ماه در کنار هم قرار می‌گیرند تا در نهایت خودرو تکمیل شود. به‌این‌ترتیب، هم خودرو خاص‌تر خواهد بود و هم خطای تولیدی به کمترین حد خود خواهد رسید.

قیمت

قیمت هایپرکارها همیشه در بالاترین سطح در بین خودروها قرار دارد. خاص بودن آنها از نظر تیراژ و تعداد تولید، متریال و مواد سازنده، طراحی، پیشرانه و قوای محرکه و… باعث می‌شود تا قیمت نهایی این خودروها نیز بسیار بالا باشد. چرا که معمولا ابرخودرو برای کارخانه سازنده سود چندانی ندارد و حتی ممکن است با ضرر نیز همراه باشد؛ اما شرکت‌های خودروسازی برای نمایش قدرت و توانایی‌های خود دست به تولید آنها می‌زنند. ازاین‌رو قیمت این خودروها نیز بسیار بالاست. به‌نحوی‌که امروزه میانگین قیمت ابرخودروهای در حال تولید در دنیا، بیشتر از ۲ میلیون دلار است و قیمت بسیاری از آنها از بالای ۳ میلیون دلار شروع می‌شود.

طراحی

طراحی ابرخودروها کاملا خاص و حتی اغراق‌آمیز است و از این نظر، می‌توان گفت کاملا با سوپراسپرت‌ها تفاوت دارد. در ساخت هایپرکارها چون قیمت تمام‌شده چندان ملاک نیست، از خاص‌ترین طراحی‌ها برای افزایش آیرودینامیک آنها استفاده می‌شود. اتفاقی که منجر به خاص بودن آنها نیز خواهد شد.

معروف ترین برندهای ابرخودرو

همان‌طور که گفته شد، اکثر ابرخودروها محصول شرکت‌هایی هستند که سابقه تولید خودروهای اسپرت و سوپر اسپرت را دارند و در واقع در بین محصولات آنها، نمی‌توان یک خودرو خیابانی و اقتصادی پیدا کرد. ازاین‌رو اکثر هایپرکارها را با برند فراری، لامبورگینی، کونیگزگ، پورشه، بوگاتی، مرسدس بنز، مک لارن، استون مارتین و… می‌توان دید. ضمن اینکه شرکت‌های فعال در حوزه تیونینگ نیز خودروهای با عملکرد فوق‌العاده بالا تولید می‌کنند که از آن جمله می‌توان به هنسی، منصوری و راف نیز اشاره کرد.

مزایا و معایب هایپرکار

هایپرکارها ویژگی‌های خاصی دارند که در عین خاص کردن آنها، یک سری محدودیت‌ها نیز برای این خودروها ایجاد می‌کند. هزینه‌های بالای نگهداری، بیمه‌های سنگین، قیمت بالای قطعات، عدم استفاده روزمره و… از مهم‌ترین معایب این خودروهاست.

مزایا ابرخودرو

• به‌خاطر خاص بودن آنها، افزایش قیمت تدریجی دارند. به‌نحوی‌که قیمت ابرخودروها بعد از چندین سال، چندین برابر می‌شود.
• این خودروها به‌خاطر تیراژ اندکی که دارند، بسیار خاص هستند و برای افراد انگشت‌شماری قابل دستیابی خواهند بود.
• به‌خاطرداشتن قوای محرکه بسیار قدرتمند، استفاده از آنها و لذت سواری بسیاری بالایی دارند. به‌نحوی که می‌توان در حد یک خودرو فرمول یک از آنها در پیست‌ها سواری گرفت.

معایب ابرخودرو

• هزینه‌های نگهداری این خودروها بسیار بالاست. حتی اگر از آنها استفاده نشود، باز هم باید هرچند ماه آنها را بازدید و سرویس کرد. برای مثال تعویض روغن این خودروها حداقل ۱۵۰۰ دلار هزینه دارد و برای خودرویی مثل بوگاتی شیرون، در حدود ۲۲ هزار دلار است. این قیمت برای محصولات مک لارن در حدود ۸ هزار دلار است و هزینه سالانه نگهداری محصولات این کمپانی در حدود ۳۰ هزار دلار به‌صورت سالانه اعلام می‌شود. خرید دو حلقه لاستیک برای بوگاتی ویرون در حدود ۳۸ هزار دلار هزینه دارد. اما جالب است که زمان سرویس این خودروها نیز بیشتر است و بین یک تا ۶ هفته زمان می‌برد. همچنین باید مشکلات حمل‌ونقل تا محل سرویس و خطرات احتمالی را نیز در نظر گرفت.
• از دیگر مشکلات هایپرکارها در نگهداری بدنه آنهاست. روی بدنه این خودروها حتی در صورت نگهداری در فضاهای خاص مثل موزه، بازهم گردوغبار خواهد نشست که نمی‌توان آنها را با روش‌های معمول و حتی حرفه‌ای‌تر پاک کرد. برای این کار افراد ماهر و متخصص و مواد شوینده خاصی که خود کمپانی ارائه می‌کند، باید استفاده شود.
• بیمه بدنه این خودروها نیز سخت و مشکل است و شرکت‌های بیمه نیز تمایل چندانی برای بیمه این خودروها ندارند. چرا که نمی‌دانند چقدر هزینه در تصادف این خودروها ایجاد می‌شود یا چگونه یک خودرو جایگزین برای صاحبان آنها پیدا کنند، پس هر شرکتی حاضر به بیمه‌کردن آنها نیست. اما بیمه این خودروها نیز با احتساب یک تا ۱.۵ درصد از قیمت آنها هم مبلغ بالایی در هر سال می‌شود.
• قیمت این خودروها نیز بسیار بالاست. معمولا قیمت ابرخودروها از حوالی ۲ میلیون دلار شروع می‌شود و بسیاری از آنها امروزه بیشتر از ۳ میلیون دلار قیمت دارند. همین قیمت بسیار بالای آنها، باعث ثبت مالیات سنگینی برای آنها به‌صورت سالیانه خواهد شد.
• برای برخی از این خودروها نمی‌توان از سوخت‌های معمولی استفاده کرد که هم هزینه سوخت‌گیری را بسیار بالا می‌برد و هم مشکلات تامین این سوخت‌ها نیز وجود دارد.

نتیجه گیری

هایپرکار یا همان ابرخودرو در بالاترین رده از خودروسازی قرار دارد. قیمت بسیار بالا که ناشی از وجود آخرین علم و تکنولوژی و مهندسی در ساخت آنهاست، باعث می‌شود تا برای بسیاری از افراد و حتی ثروتمندان دنیا نیز غیر قابل دستیابی باشد. این خودروها به تعداد بسیار کمی ساخته می‌شوند و همین کم‌بودن تعداد، باعث افزایش قیمت و ارزش افزوده برای این خودروها به‌مرورزمان خواهد شد. هایپرکارها معمولا برای نمایش توانایی‌های شرکت سازنده، تولید می‌شوند و شرکت‌های خودروسازی از ساخت آنها سود چندانی به دست نمی‌آورند. البته این قضیه برای ابرخودروهایی که تیراژ تولید بالایی دارند، فرق می‌کند.

سوال های متداول

گران‌ترین ابرخودرو دنیا چیست؟

اگر بخواهیم گران‌ترین هایپرکار دنیا را نام ببریم باید از بوگاتی چنتودیچی نام ببریم که با قیمت ۹ میلیون دلاری‌اش، بر اساس بوگاتی شیرون، به یاد بوگاتی EB110 ساخته شده است. چنتودیچی در زبان ایتالیایی به معنی ۱۱۰ است.

پیشرانه هایپرکارها ساخت چه شرکت‌هایی است؟

پیشرانه‌های هایپرکارها معمولا توسط خود کمپانی ساخته می‌شود. اما برخی از شرکت‌ها مثل پاگانی و استون مارتین از پیشرانه‌های تقویت‌شده دیگر شرکت‌ها نیز استفاده می‌کنند.

خریداران هایپرکاره چه کسانی هستند؟

این خودروها توسط شرکت سازنده و قبل از تولید به افراد خاصی پیشنهاد می‌شود. این افراد معمولا از بین مجموعه‌داران، چهره‌های شاخص ورزشی و اقتصادی، سیاستمداران، مشتریان ثابت قدیمی و چهره‌های شاخص هنری و اینترنتی هستند.

نویسنده: علیرضا داودی