در قلب هر خودروی هیبریدی یک موتور درون‌سوز (ICE) قرار دارد. چه بنزینی باشد و چه دیزلی، هر موتور دارای محدوده دور موتور و منحنی گشتاوری است که در آن بهترین عملکرد خود را ارائه می‌دهد. به‌طور معمول خودروهای هیبریدی موتور درون‌سوز را با یک جعبه‌دنده متغیر پیوسته (CVT) ترکیب می‌کنند تا موتور را در نقطه بهینه قدرت و بازدهی نگه دارند، در حالی که امکان جدا شدن موتور در سرعت‌های پایین یا خاموش شدن کامل آن هنگام حرکت با شتاب صفر یا توقف را فراهم می‌سازد.

هوندا پیش‌تر از جعبه‌دنده‌های CVT استفاده کرده و حتی خودروهای هیبریدی با جعبه‌دنده دستی نیز به فروش رسانده است اما کنترل دستی تعویض دنده می‌تواند بازدهی سوخت را کاهش دهد و هدف اصلی یک خودروی هیبریدی را زیر سؤال ببرد. در سال‌های اخیر، هوندا به‌کلی از جعبه‌دنده‌های سنتی دست کشیده است. در عوض جدیدترین سیستم هیبریدی این شرکت از دو موتور برقی و یک دنده مستقیم استفاده می‌کند. در رانندگی شهری، نیروی محرکه مستقیماً توسط موتور برقی تأمین می‌شود. اما در سرعت‌های خاص، مانند حرکت در بزرگراه، یک کلاچ موتور درون‌سوز را مستقیماً به چرخ‌ها متصل می‌کند تا نیروی پیشران را به‌صورت مستقیم انتقال دهد. یک موتور برقی ثانویه نیز نقش استارت، ژنراتور و تقویت‌کننده قدرت را در مواقع لازم بر عهده دارد. هوندا این سیستم را «eCVT» می‌نامد، اما از نظر فنی، در آن هیچ جعبه‌دنده‌ای وجود ندارد. این ساختار هم‌اکنون در مدل‌های CR-V هیبرید، آکورد هیبرید و سیویک هیبرید به‌کار می‌رود و اکنون نوبت به مدل جدید پرلود رسیده است.

با این حال پرلود صرفاً یک خودروی هیبریدی دیگر نیست. هوندا آن را به‌عنوان یک کوپه اسپرت و پریمیوم معرفی می‌کند. همان نوع خودرویی که معمولاً با گیربکس دستی عرضه می‌شود. طبیعی است که خریداران چنین خودروهایی انتظار درگیری و مشارکت واقعی راننده با خودرو را دارند. اما سیستم eCVT هوندا به‌دلیل نداشتن جعبه‌دنده واقعی امکان تعویض دنده سنتی را فراهم نمی‌کند. بنابراین هوندا مسیر دیگری را برگزیده است:
سیستم را طوری طراحی کرده که احساس تعویض دنده واقعی را شبیه‌سازی کند.

ورود S+ شیفت

سیستم S+ شیفت دنده‌های واقعی به خودرو اضافه نمی‌کند بلکه آن‌ها را شبیه‌سازی می‌کند. مشابه «دنده‌های مصنوعی» فعال‌شونده با پدال‌های پشت فرمان در خودروهای برقی‌ای مانند هیوندای آیونیک ۵ N، سیستم هوندا با ترکیب کنترل دقیق موتور برقی و هماهنگی صدای موتور درون‌سوز، احساسی مشابه یک گیربکس دوکلاچه در حالت دستی ایجاد می‌کند. در این حالت موتور درون‌سوز دور می‌گیرد، در هنگام معکوس دادن صدای «بلیپ» تولید می‌کند، دنده‌ها را طبق فرمان راننده «نگه می‌دارد» و حتی الگوی واکنش آن نیز مشابه یک گیربکس اسپرت واقعی است. موتور برقی نیز با تنظیم گشتاور، حالت‌های تعویض دنده به بالا، پایین و ترمز موتوری را شبیه‌سازی می‌کند. حاصل این هماهنگی حسی است که انگار واقعاً در حال تعویض دنده هستید.

اما واقعیت چیست؟ در عمل موتور درون‌سوز بیشتر نقش منبع تولید صدا و نیروی پشتیبان را ایفا می‌کند. با این حال تفاوت اصلی هوندا در این است که برخلاف سیستم‌های صوتی مصنوعی مانند سامانه “Fratzonic Exhaust” دوج یا صداسازی برقی در مدل‌های N هیوندای، موتور پرلود واقعاً در حال کار است و صداهای واقعی تولید می‌کند  و همین نقطه قوت هوندا در مقایسه با رقباست.

مصالحه‌ها و محدودیت‌ها

شبیه‌سازی تعویض دنده طبیعتاً با برخی مصالحه‌ها و محدودیت‌ها همراه است. یک موتور برقی اساساً نیازی به دنده ندارد و هرگونه وقفه در گشتاور در این سیستم کاملاً ساختگی و طراحی‌شده است. کسانی که با خودروهای برقی مسابقه می‌دهند به هیچ‌وجه به سراغ چنین «تعویض‌های مصنوعی» نمی‌روند؛ آن‌ها برای دستیابی به حداکثر عملکرد، به انتقال قدرت یک‌دست و بی‌وقفه متکی هستند. با این حال رانندگی در خیابان همیشه صرفاً درباره سرعت (آن هم از نوع قانونی‌اش) نیست، بلکه احساس و هیجان رانندگی نیز نقشی تعیین‌کننده دارد. هوندا روی این نکته حساب کرده که علاقه‌مندان رانندگی وقتی پدال پشت فرمان را لمس می‌کنند بخواهند چیزی حس کنند.

خبر خوب این است که سیستم S+ شیفت اختیاری است. راننده می‌تواند هر زمان بخواهد آن را غیرفعال کند و دوباره به حالت رانندگی بی‌صدا و نرم شبیه خودروهای برقی بازگردد  یا حتی حالت رانندگی با یک پدال را فعال کند. این سطح از انعطاف‌پذیری چیزی است که یک خودروی اسپرت بنزینی سنتی هرگز نمی‌تواند ارائه دهد.

در حال حاضر هوندا اعلام کرده است که سیستم S+ شیفت به‌طور انحصاری در مدل پرلود ۲۰۲۶ ارائه می‌شود اما اگر این فناوری در آینده در سایر محصولات هوندا نیز گسترش یابد نباید تعجب کرد. نسخه‌های هیبریدی یا برقی آینده از مدل‌های Civic Si، Type R یا حتی تریم اسپرت، گزینه‌هایی طبیعی برای دریافت این سیستم خواهند بود.

اینکه S+ شیفت در عمل بیشتر ترفندی تبلیغاتی است یا نبوغ مهندسی واقعی هنوز مشخص نیست و باید منتظر تجربه رانندگی واقعی با پرلود باشیم تا بتوان قضاوت دقیقی کرد. اما دست‌کم روی کاغذ، این فناوری تلاشی هوشمندانه از سوی هوندا است برای آنکه در دنیایی که هر روز بیشتر به سمت برقی‌شدن پیش می‌رود همچنان دل علاقه‌مندان رانندگی را به‌دست آورد.