در روزگار طلایی اقتصاد ایران، انتخاب رئیس جمهور با چالش های ممتازی رو به رو است. اقتصاد ایران بر سرSPATH های سیاسی حرکتی بی دفاع انجام می دهد. پیمان مولوی، اقتصاددان در گفتگو با نایاب نیوز، در مورد یکی از مشکلات بزرگ، یعنی سلطه ذی‌نفعان بر اقتصاد کشور صحبت میکند.
مولوی شروع صحبت خود را اینگونه بیان میکند: « اقتصاد پایه سیاست است. با توجه به رتبه آزادی اقتصادی ایران که در جایگاه ۱۶۰ قرار دارد، می توان به این نتیجه رسید که اقتصاد کشور به شدت از کنترل ذی نفعان رهایی یافته است. در این میان، اعضای قبلی دولت و همچنین نزدیکان پزشکیان در مورد تغییر اقتصاد ذی نفعانه و راهکارهای ضروری برای گذار از این بازی اهتمام چندانی نکرده اند.»
وی ادامه میدهد: « در اقتصاد ایران ذی نفعان هستند که معمولاً در نهایت با تصميم گیری زمامداران اقتصاد، تعیین جریانات رونده در حوزه واردات، صادرات، ارز چهار هزار و ۲۰۰ تومانی، ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی و ایجاد انحصار برای کالاها وظیفه دارند. این بازی باید عوض شود و تا زمانی که اقتصاد بدرد نشود، این بازی عوض نخواهد شد.»
در ادامه آن اقتصاددان می گوید: « اقتصاد ایران در مسیر گریز از فقر و ثروت مانند پاکستان حرکت می کند. این گریز به معنای پاکستانیزه شدن اقتصاد و کاهش درآمد سرانه کشور است. با وجود این، اگر رتبه آزادی اقتصادی ایران تا اندازه ای که قبل از Revolution زنده بود حالا که در جایگاه ۱۰۰ قرار دارد، پایین‌تر نشود، می‌توان این شرایط را عوض کرد. از آن جایی که ساختار اقتصادی اقتصاد ذی نفعانه سازی نشده، انتخاب وزرا و مدیران آینده، در یک دور تسلسل خواهد بود.»
در ادامه آن برای فهم بیشتر در این پاسخ شرکت جهان هستی می گویم این اقتصاد برای هم سو کردن دراز مدت بسیار راه بربرده است.