آمریکایی‌ها علاقه زیادی به تویوتا لندکروزر دارند و این خودرو در آمریکا به جایگاهی برجسته رسیده است. در این مقاله به بررسی اجمالی رابطه خریداران آمریکایی و قدبلند ژاپنی می‌پردازیم.


ژاپنی‌ها قرابت عجیبی با آمریکایی‌ها دارند. برای مثال زمانی که آمریکایی‌ها پس از جنگ جهانی دوم وارد این کشور آسیایی شدند، فرهنگ خود یعنی لباس‌های جین آبی‌رنگ و تی‌شرت‌های سفیدرنگ را در ژاپن بر جای گذاشتند و ژاپنی‌ها از آن‌ها استفاده کردند. این روزها اگر بخواهید بهترین نسخه‌های شلوار جین و تی‌شرت آمریکایی را بخرید باید پول آن را به ین (واحد پول ژاپن) بپردازید. از نظر موسیقی نیز داستان مشابهی وجود دارد. هنوز هم در توکیو شاهد نواختن موسیقی‌های کلاسیک آمریکایی هستیم. این نوع تبادل فرهنگی ما را به یاد ارتباط نزدیک دو کشور پس از جنگ جهانی می‌اندازد. با اینکه ژاپن بسیاری از فرهنگ‌های آمریکایی را پذیرفته و حفظ کرده است، آمریکایی‌ها نیز بسیاری از فرهنگ‌های ژاپنی را پذیرفته‌اند؛ اما مدت‌ها قبل از ورود شلوارهای جین آبی به ژاپن و درست در زمانی که صنعت ژاپن از بین رفته بود، این کشور آسیایی نیم‌نگاهی به آمریکا داشت تا یکی از نمادین‌ترین محصولات تاریخ خود یعنی تویوتا لندکروزر را بسازد.

چندین سال قبل از ورود سربازان آمریکایی به ژاپن در دوران جنگ جهانی دوم، ژاپن خودروی کوچکی با نام کروگان تایپ ۹۵ را تولید می‌کرد. این خودروی چهار چرخ محرک با نام مستعار یانکی شناخته می‌شود. کروگان در دهه ۳۰ میلادی و ۱۰ سال قبل از تولید اولین ویلیزها معرفی شد و از پیشرانه دو زمانه ۳۳ اسب بخاری استفاده کرد. یانکی یکی از اولین خودروهای چهار چرخ محرک واقعی کره زمین بود و از جعبه‌دنده کمکی برای درگیر کردن چرخ‌های جلو سود می‌برد. صنایع توکیو کروگان، یانکی را به دستور ارتش ژاپن تولید کرد و از همان ابتدا نیز محصول موردبحث را برای کاربری‌های نظامی رونمایی کرد. تقریباً ۴۷۰۰ دستگاه یانکی بین سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۴ تولید شد.

زمانی که نیروهای آمریکایی در زمان جنگ جهانی دوم از فیلیپین عقب‌نشینی کردند، ژاپنی‌ها متوجه کارایی جیپ ویلیز شدند. این خودرو الهام‌بخش تویوتا برای تولید اولین آفرودر رده میانی‌اش یعنی AK10 بود. ژاپنی‌ها خودروی خود را با جعبه‌دنده کمکی دو سرعته، گیربکس دستی سه سرعته و پیشرانه ۴ سیلندر تولید کردند. با تکامل AK10 و تبدیل آن به خودرویی جیپ مانند، تویوتا در ابتدا نام جیپ BJ را برای خودروی خود انتخاب کرد. جیپ تویوتا بزرگ‌تر و خشن‌تر از شاسی‌بلند آمریکایی بود و از پیشرانه ۶ سیلندر ۳.۴ لیتری و سیستم چهار چرخ محرک سود می‌برد؛ اما خبری از جعبه‌دنده کمکی در جیپ تویوتا نبود.

ژاپنی‌ها بین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ از نام جیپ برای خودروی خود استفاده کردند اما شرکت ویلیز مدعی شد تویوتا قوانین ثبت نام‌های تجاری را نقض کرده و به همین خاطر تویوتا مجبور شد نام جدید لندکروزر را برای خودروی خود انتخاب کند. هفتاد سال بعد، نام لندکروزر همچنان در دنیا مشهور است و با اینکه هیچ شباهتی به آفرودر دهه ۵۰ میلادی تویوتا ندارد اما بسیاری از کاراکترهای خاص آن را حفظ کرده که شامل مواردی همچون توانایی‌های خارج از جاده بسیار خوب، دوام و اطمینان مثال‌زدنی و… است.

باید گفت اولین نمونه‌های تویوتا لندکروزر راهی به آمریکا نیافتند. در سال ۱۹۵۸ یعنی یک سال پس از حضور تویوتا در آمریکا بود که این خودرو توانست به دست آمریکایی‌ها برسد. لندکروزر J20 و نسل‌های بعدی به خاطر توانایی‌های خارج از جاده، قابلیت اطمینان زیاد و همه‌کاره بودن مشهور شدند. با اینکه لندکروزر به اندازه آفرودر مشهور آمریکا یعنی جیپ محبوب نبوده اما همچنان در قلب میلیون‌ها عشق آفرود در سراسر جهان جای دارد. در سال‌های بعد، لندکروزر به آفرودی بزرگ‌تر و لوکس‌تر بدل شد و مشتریان کاملاً جدیدی را جذب کرد. خریداران خواهان آفرودری مطمئن برای گشت و گذارهای آخر هفته بودند. آن‌ها همچنین خودرویی بزرگ و راحت برای خانواده می‌خواستند و همین دلایل موجب شکل‌گیری نسل‌های J60 و J80 لندکروزر شد.

اما داستان لندکروزر در آمریکا با کمی تغییرات همراه شده است. جدیدترین نسل این خودرو که در کشور موردبحث عرضه شده در واقع لندکروزر پرادو است که همه ما می‌شناسیم. این خودرو از پیشرانه هیبریدی متشکر با تاکوما سود برده است. پیشرانه این خودرو ۳۲۶ اسب بخار قدرت دارد و با سیستم چهار چرخ محرک همکاری می‌کند. جدای از عملکرد عالی پیشرانه، کیفیت سواری لندکروزر پرادو بازار آمریکا نیز عالی است و بهتر از رقبا عمل می‌کند. حتی با وجود ساختار خشن بدنه روی فریم نیز سواری لندکروزر مشابه مدل‌های سواری تویوتاست و فرمان آن نیز عملکرد مطلوبی دارد.

فروش ۱۰ میلیون دستگاهی از سال ۱۹۷۰ تاکنون رقم کمی نیست. حتی قدیمی‌ترین نسل‌های لندکروزر نیز فروش بالایی داشته‌اند. نسل قبلی این خودرو مدت زیادی در بازار آمریکا حضور داشت و با معرفی پرادو ۲۰۲۴ شاهد تمرکز جدید تویوتا در این بازار هستیم و نتیجه کار نیز بسیار خوب بوده است. آمریکایی‌ها همچون همیشه لندکروزر را دوست دارند و اگر چنددقیقه‌ای در شهرهای این کشور قدم بزنید نمونه‌های زیادی از لندکروزر را خواهید دید. حتی در نیویورک نیز نسخه‌های آفرود و قدبلند از لندکروزر در اکثر خیابان‌ها پارک شده‌اند.

این نوع علاقه به لندکروزر همان چیزی است که باعث می‌شود یک خودرو به نمادی در آمریکا بدل شود. شما شاهد مالکان زیادی هستید که خودروهای خود را تیونینگ کرده و ارتقا داده‌اند و بسیار هم لندکروزر را دوست دارند. به همان طریقی که ژاپنی‌ها پذیرای شلوار جین و تی‌شرت آمریکایی شدند، آمریکایی‌ها نیز جذب آفرودر محبوب ژاپنی‌ها شده‌اند. با اینکه لندکروزر در ژاپن متولد شده اما درست به اندازه جیپ، آمریکایی حس می‌شود.