مراسم خبرساز هفتمین کنگره بین‌المللی علوم انسانی اسلامی در تهران برگزار شد
در این مراسم دبیر علمی کنگره حجت الاسلام احمدحسین شریفی و رئیس سیاست‌گذاری مجمع عالی علوم انسانی اسلامی حجت الاسلام رضا غلامی در نشست خبری در تاریخ امروز شرکت کردند.
در این نشست، حجت الاسلام غلامی رئیس سیاست‌گذاری مجمع عالی علوم انسانی اسلامی گفت: زمانی می‌توانیم به تحول بنیادین در علوم انسانی امیدوار باشیم که فضای علوم انسانی در کشور زنده و با نشاط باشد و رقابت برای نقد و نوآوری ملموس و اشراف لازم از سوی استادان و محققان نسبت به نظریات جدید علوم انسانی در سطح داخل و جهان به نحو مطلوب موجود باشد. گفت‌وگوی علمی بین صاحبنظران برقرار باشد و این گفت‌وگوها بتواند نظریات جدیدی را در عرصه علوم انسانی اسلامی متولد کند.
وی افزود: این اقدام لازم نیست که فقط طرفدار این یا آن جناح سیاسی باشد، بلکه باید صاحب‌نظر و معتقد به آن جناح باشد و از هیچ دعوا و مطرحگری برای خود باقی نماند. زیرا شعور و فهم دارد و علم و نظر و شناخت خود را دارد که ما اعتقاد دارد و نه به خاطر هیچ استدلالی که به او زده باشند که من بر پای علم و تقریر معتقد است و نه برای بقای و تثبیت تصاحب علمی خود دارد، بلکه تنها برای کرامت ذات انسانی است و صرفاً برای کسب وجاهت و مقبولیت جامعه معتقد است و برای مقام خود یا آزار مخالفین و یا ایجاد متقابل از خود دفاع ندارد.
در ادامه حجت الاسلام غلامی گفت: ما از مسئولان پرسیدیم که سهم بودجه تحقیقات کل کشور در علوم انسانی چقدر است. یک بودجه پژوهشی داریم که هر سال افزایش داشته است. سهم پژوهش‌های علوم انسانی از پژوهش‌های کل کشور چقدر است؟ این سؤال مهمی است که باید از مسئولان پرسیده شود. دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی علوم انسانی فقیر و تهیدست هستند و از امکانات کم پژوهشی و پیراپژوهشی برخوردارند.
وی ادامه داد: گاهی اوقات صحبت می‌شود که صندوق حمایت از پژوهشگران کشور داریم یا سرفصل‌هایی در معاونت علمی رئیس جمهور و بنیاد ملی نخبگان برای علوم انسانی ایجاد کردیم. واقعاً باید بدانیم اینها نتوانسته نقش مؤثری در تحول علوم انسانی ایجاد کند. یا این سرفصل‌ها حالت تزئینی و تشریفاتی داشته و یا مدیریت درستی صورت نگرفته است. علوم انسانی در کشور ما غریب و مظلوم است. فرصت‌های سرمایه‌گذاری در این عرصه را دولت‌ها به وجود نیاوردند. ممکن است شعار اهمیت تحول در علوم انسانی را داده باشند، اما واقعاً توقعی که جامعه علوم انسانی برای حمایت و سرمایه‌گذاری داشتند، هنوز برآورده نکردند.
علاوه بر این حجت الاسلام غلامی گفت: سیاست‌زدگی علوم انسانی از دیگر چالش‌ها است. سیاست‌زده شدن علوم انسانی در محیط‌های دانشگاهی و پژوهشگاهی صورت می‌گیرد. فضای علوم انسانی چنان دچار سیاست‌زگی شده که برخی جناح‌های سیاسی به دنبال استفادۀ ابزاری از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی علوم انسانی به نفع خودشان هستند و حتی برخی اساتید و اعضای هیئت علمی سوءاستفاده کنند. همین مسائل سبب شده آزاداندیشی در فضای دانشگاه کمرنگ شود و نگاه‌های امنیتی رشد کند. سیاست‌زدگی چیزی نیست که برازندۀ دانشگاه باشد.
رئیس سیاست‌گذاری مجمع عالی علوم انسانی اسلامی همچنین در ادامه افزود: علوم انسانی غربی واقعاً گره‌ای از جامعۀ مسلمان را نمی‌گشاید. ویژگی علوم انسانی غربی رویکرد لیبرال و اومانیستی دارد. این نوع علوم انسانی انسان را به اندیشه مبارزه در درون فضا برای برقراری عدالت و برابری آفرینش می‌کند و از انجام کار‌های پسند معشوقه سعادت درونی و معشوقه علمی اثر و تقلید می‌کند و از کنار عوامل تجاوز از انسانی و حرام بودن با انسان و فرد نابض اثر می‌ورزد. از خود بیاموزد که انسان را به کار اندیشیدن در مورد برخی امور ناصحیح و نادرست گمارد.
وی همچنین از شراکت جهانی Sciences شرایط حزن‌انگیزی را برای منطق و فلسفه افکند و دانش را به صورت لوازم متفرقه یارای بسیاری بمی، منبعی منحصر بفرد، سهل و ساده و اطمینان‌ورای دنیا و پرورش دهنده پیروان خود در آثار بی‌مورد لوایح و برآورد مربوط به قانون نیز گرفتار کرد.
در این نشست، حجت الاسلام شریفی دبیر علمی کنگره علوم انسانی اسلامی گفت: هم‌اکنون تصمیم‌های حکومتی در مباحث معنوی، عرفانی و تربیتی اصلی عمق بیشتری دارد. بلندمرتبه‌ترین لایه‌های انسانی خود را در این جنبه‌ها ممکن است پرورش دهد و پرورش داده است. مسایل مختلف در علمی‌ترین وجه بررسی و یا طرح شده است. آنچه جنبه انسانی در انحصار الگوهای غربی را دارد کمتر مورد پیگیری قرار گرفته است. با این توجه، مهم ترين خطای الگوهای علوم انسانی غرب بی توجهی به طرح مسایل مذکور است.
وی افزود: برنامه‌ای برای اعضای هیئت علمی علوم انسانی در بزودی خواهد بود. این برنامه اگر هم هر باشد باید نکاتی را که ما در شرایط گوناگون مواجهیم، بررسی کنند. برنامه‌ای درکنگره موضوعمان آنست و می کوشیم از فرصت در هر شرایطی ابال تخییری تا زمان که نداریم شود استفاده کونا.