پس از ۳۴ سال، آخرین نمونهٔ موتور VR6 فولکس‌واگن از خط تولید خارج شده است تا این پیشرانهٔ منحصربه‌فرد برای همیشه به تاریخ بپیوندد.

موتور VR6 نوع منحصربه‌فردی از پیشرانه بود که توسط فولکس‌واگن ابداع شد. این نوع موتور درواقع ترکیبی از پیشرانه‌های V شکل و خطی محسوب می‌شود. هرچند عرضهٔ موتور VR6 در اواسط دههٔ ۲۰۱۰ در اروپا خاتمه یافت اما در آمریکای شمالی همچنان تا سال ۲۰۲۳ در کراس‌اوور اطلس ارائه می‌شد و در چین نیز خودروهایی مثل آئودی Q6 و فولکس‌واگن تالاگون تا به امروز با موتور VR6 عرضه می‌شدند. حال اما تولید موتور VR6 رسماً و برای همیشه خاتمه پیدا کرده است. این خبر را سخنگوی فولکس‌واگن اعلام کرده است. آخرین نمونهٔ پیشرانهٔ VR6 در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴ از خط تولید خارج شده است.

همچنین بخوانید: نگاهی به پیشرانهٔ عجیب و منحصربه‌فرد VR شکل فولکس‌واگن

این موتور که اولین بار در نمایشگاه ژنو ۱۹۹۱ در نسل سوم گلف معرفی شد، نزدیک به ۳۴ سال تولید شد. از این پیشرانه در محصولات مختلف فولکس‌واگن مثل کورادو، بیتل، پاسات، جتا، توارگ، فانتوم، ترنسپورتر و شاران استفاده شد و طی بیش از سه دهه حدود ۱.۸۷ دستگاه از آن ساخته شد. موتور VR6 همچنین در سینهٔ خودروهایی غیر از محصولات فولکس‌واگن مثل پورشه کاین، آئودی Q7، آئودی TT، سئات لئون و اشکودا سوپرب هم قرار گرفت و حتی خودروهایی خارج از گروه فولکس‌واگن مثل فورد گلکسی و مرسدس بنز ویتو نیز از این موتور استفاده کردند.

موتور VR6 فولکس‌واگن که یکی از بهترین صداها را در بین پیشرانه‌های شش سیلندر داشت، به پایه و اساس توسعهٔ موتور W12 بنتلی تبدیل شد که تا اواسط امسال تولید می‌شد. علاوه بر این، بر پایهٔ این پیشرانهٔ منحصربه‌فرد یک موتور W8 هم ساخته شد که در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ زیر کاپوت پاسات قرار گرفت. هرچند موتور W8 عمر کوتاهی داشت ولی نهایتاً منجر به شکل‌گیری موتور W16 بوگاتی شد. بوگاتی نیز پس از خاتمهٔ تولید مدل‌های میسترال و بولاید، موتور W16 را کنار خواهد گذاشت و آن را با پیشرانهٔ جدید V16 جایگزین خواهد کرد تا پروندهٔ موتورهای منحصربه‌فرد VR شکل و W شکل گروه فولکس‌واگن برای همیشه بسته شود.

همچنین بخوانید: یادی از فولکس‌واگن پاسات W8، سدانی خانوادگی با پیشرانه‌ای غیرمعمول

فولکس‌واگن حتی در دهه‌های ۹۰ و ۲۰۰۰ نسخهٔ کوچک‌تر VR5 این موتور را هم تولید کرد که در خودروهایی مثل بیتل، گلف، پاسات و سئات تولدو استفاده شد. ازآنجایی‌که VR6 موتور جمع‌وجور و قدرتمندی بود که قدرت بالایی را برای خودروهای دیفرانسیل جلو فراهم می‌کرد و به‌راحتی در سینهٔ خودروهای کوچک‌تر جای می‌گرفت، برای مدتی طولانی تولید شد اما درنهایت رواج موتورهای چهار سیلندر توربو با قدرت بیشتر و مصرف سوخت کمتر، موتور VR6 را منسوخ کرد. موتور VR6 ابتدا ۲.۸ لیتر حجم داشت ولی بعداً فولکس‌واگن نسخه‌های بزرگ‌تر ۳.۲ لیتری و ۳.۶ لیتری آن را هم ارائه کرد که آخری حداکثر ۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. فولکس‌واگن حتی در سال ۲۰۰۹ به‌طور مخفیانه یک نمونه از گلف نسل ششم را به پیشرانهٔ ۳.۲ لیتری VR6 توربو مجهز کرد که ۴۷۰ اسب بخار قدرت داشت ولی هرگز به تولید نرسید.