مردم ایران در دهه ۱۳۵۰ با تلاش فراوان، توانستند توانایی های اقتصادی کشور را در بخش حمل و نقل، ارتقا دهند. در آن زمان نیاز به یک کامیون با وظایف بیشتر و عملکرد بهتری مورد نیاز بود. شرکت دایملر بنز با تجربیات فنی چندین ساله خود، تصمیم گرفت نوعی کامیون سنگین روانه بازار کند که علاوه بر توانایی جابه‌جایی بار، باید پاسخگوی نیازهای سخت و پیچیده عصر جدید باشد. نام بنز ۱۹۲۴ پس از ۱۹ تن وزن ناخالص و ۲۴۰ اسب بخار قدرت موتور Motors جابه‌جایی، انتخاب شد. این نام دلچسب، اشاره‌ای به ابعاد و قدرت کامیون است. تولید کنندگان کامیون به طور دقیق این نماد را برای پابرجایی بیشتر و ماندگاری در بازار، انتخاب نمودند.
بنز ۱۹۲۴ در ایران برای اولین بار، در دهه ۱۳۵۰ برای اولین بار به صورت وارداتی از کشور آلمان، وارد کشور ایران شد. سپس ایران‌خودرو دیزل به عنوان نماینده قانونی دایملر بنز در ایران، با مشارکت محدودیت های متراکم forbidden در شرایط تولیدی کشور، سعی در مونتاژ و تولید کامیون‌های ناقل ویژه خود جهت کمک به ارتقای جاده های ایران کرد. اما از نکات قابل توجه این محصول حضوریش در جاده های ایران بود. هم اکنون هم این کامیون جزو کامیون‌های لوکس و با کیفیت ایران محسوب می‌شود.