استودبیکر هاوک ۱۹۵۳ با هزینه ۲۵۰ هزار دلاری و سه هزار ساعت کار بازسازی شده است. این خودرو با قطعات مدرن کامارو و کوروت به یک هات‌راد جذاب تبدیل شده است.

این استودبیکر هاوک ۱۹۵۳ رستوماد را نمی‌توان به‌سادگی شاهکار نامید، زیرا اتفاقات عجیبی در آن رخ داده است. این خودرو بر پایه استودبیکر هاوک دهه ۵۰ ساخته شده است، خودرویی که به‌خودی‌خود خاص بود. ابتدا به‌عنوان یک خودروی نمایشی معرفی شد و بیش از یازده سال در خط تولید بود، اما این نمونهٔ سفارشی که در سال ۲۰۲۳ ساخته شده، هیچ شباهتی به نسخه اصلی ندارد و قرار است در حراج برت جکسون به فروش برسد.

نکته جالب این است که خودروی موردبحث قطعاتی از کاماروی مدرن و حتی نیسان ۳۵۰Z دارد. زیر کاپوت، یک موتور V8 استودبیکر تقویت‌شده با سوپرشارژر پاکستون قرار دارد. قدرت دقیق آن اعلام نشده است، اما در خودرویی مثل این، صدا مهم‌تر از اعداد است. اگزوز دوگانه با هدرزهای بلند و منبع اگزوزهای فلومستر، غرشی تولید می‌کند که هر عاشق هات‌رادی را به وجد می‌آورد.

گیربکس چهار سرعته دستی هم این مجموعه را کامل می‌کند، اما این‌ها ساده‌ترین بخش‌های این خودرو هستند. استودبیکر هاوک اصلی روی شاسی کشیده ساخته شده بود، اما برای این نسخه کوپه، شاسی ۲۵ سانتی‌متر کوتاه‌تر شده است. محورهای جلو و عقب از کوروت C4 گرفته شده و سقف شیب‌دار خودرو از کامارو ۲۰۱۷ قرض گرفته شده است.

برای درب صندوق هم سازندگان سراغ نیسان ۳۵۰Z رفته‌اند. ترمزهای دیسکی قدرتمند در هر چهارچرخ و فرمان هیدرولیک، کمی از حال ‌و هوای رستوماد به راننده می‌دهند. پانل‌های کناری تغییر کرده‌اند و گلگیرهای جلو پایین‌تر آمده‌اند، اما همچنان سایه‌ای از فرم اتاق اصلی خودرو حفظ شده است.

جلوپنجره سفارشی با نورپردازی LED یکپارچه، حالتی مدرن به خودرو داده و کمی به هیوندای النترا شباهت دارد. رینگ‌های ۵ پره ۱۵ اینچی هم تکمیل‌کننده ویژگی‌های بیرونی این کوپه هات‌راد هستند.

کابین خودرو با صندلی‌های اسپرت چرمی و رو دری‌های هماهنگ، حس لوکسی به وجود می‌آورد، اما اینجا دوباره همه‌چیز عجیب می‌شود. فرمان بیضی‌شکل سفارشی، ظاهری فوق‌العاده دارد، اما رانندگی مداوم با آن ممکن نیست و احتمالاً فقط برای نمایشگاه‌ها مناسب است.

نقطه اوج کابین، داشبورد بازسازی‌شده از فورد ادسل است. این داشبورد با کنسول مرکزی سفارشی به زیبایی هماهنگ شده و جلوه‌ای بی‌نظیر دارد. ساخت این خودرو سه هزار ساعت زمان و بیش از ۲۵۰ هزار دلار هزینه برده است.