رولزرویس سیلور ریث ۱۹۵۴، یک خودروی تکساخت با بدنه سفارشی از شرکت ایتالیایی ویناله است که به زودی به حراج گذاشته خواهد شد. در دوران اوج شخصیسازی خودروها توسط کارگاههای اتاقسازی، رولزرویسهای لوکس به بوم نقاشی مالکان ثروتمند تبدیل میشدند.
در سال ۱۹۵۴، جوزف ماسکوش، یک مخترع آمریکایی، از کارگاه ویناله در ایتالیا درخواست کرد تا رولزرویس سیلور ریث او را به یک لیموزین استیشن با طراحی مدرن تبدیل کند. نتیجه این همکاری، خلق یک خودروی تکساخت با چهار چراغ جلو و ظاهری بینظیر است.
این سیلور ریث در حراجی ساتبیز میلان با قیمت تخمینی ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار یورو به حراج گذاشته خواهد شد. بدنه این خودرو کاملاً بازطراحیشده توسط ویناله است، با دو چراغ اضافی در نمای جلو که آن را به یک “چهارچشم” تبدیل کرده است. ورقکاری جدید، ظاهری آیندهنگرانه به آن بخشیده و تندیس روح خلسه در حالت خمیده طراحی شده تا دید راننده را بهبود بخشد.
سقف شیبدار عقب و شیشه عقب با شیب معکوس، فضای سر بیشتر و ظاهری استیشن مانند ایجاد کرده است. رنگ نقرهای براق بدنه، همراه با لاستیکهای دورسفید، جلوهای کلاسیک و باشکوه به خودرو میدهد.
کابین این رولزرویس ترکیبی از تجمل و نوآوری است. صندلیهای جلوی چرمی مشکی و عقب خاکستری، با تزئینات چوبی و دستههای تاشو، راحتی و زیبایی را به ارمغان میآورند. امکانات لوکسی مانند تلفن برای سرنشین عقب، خنککننده شامپاین با روکش طلا زیر صندلی و تلویزیون در ردیف عقب، در دهه ۱۹۵۰ بیسابقه بودند.
زیر کاپوت، موتور ۴.۹ لیتری شش سیلندر خطی با قدرت تقریبی ۱۷۸ اسب بخار قرار دارد که به رنگ سبز رنگآمیزی شده و لولههای کرومی آن جلوهای جذاب دارد. این موتور به گیربکس اتوماتیک متصل است و عملکردی نرم و متناسب با یک رولزرویس ارائه میدهد.
با این حال، خودرو نیاز به بازسازی مکانیکی دارد و در حال حاضر قابل رانندگی نیست که هزینههای اضافی برای خریدار به همراه خواهد داشت. این سیلور ریث تنها رولزرویسی است که توسط ویناله اتاقسازی شده است. ویناله بعدها توسط فورد خریداری شد و از نام آن برای مدلهای لوکس اروپایی فورد استفاده شد.