با وجود گذشت نزدیک به دو دهه از تولید آخرین مدل GTO و عدم وجود برند پونتیاک، نام این خودرو همچنان در دل طرفداران خودروهای عضلانی زنده است.

GTO در سال ۱۹۶۴ به عنوان یک پکیج عملکرد برای مدل پونتیاک تمپست معرفی شد. این خودرو با دو نسخه از موتور قدرتمند V8 که از مدل‌های بزرگ‌تر پونتیاک قرض گرفته شده بود، به موفقیت بزرگی دست یافت و به عقیده بسیاری از مورخان، آغازگر جنون خودروهای عضلانی بود. پونتیاک این مدل مشهور را در پنج نسل و نسخه‌های مختلف تولید کرد که برخی از آنها ناامیدکننده و برخی دیگر به افسانه‌های خودروهای عضلانی تبدیل شدند.

در این مقاله، پنج نسخه برجسته از تاریخ GTO را مرور می‌کنیم.

پونتیاک GTO مدل ۱۹۶۴

قبل از سال ۱۹۶۴، خودروهای میان سایز با عملکرد بالا وجود داشتند، اما همگی تولید محدود، مناسب پیست درگ و گران‌قیمت بودند. پونتیاک با پکیج GTO این استراتژی را تغییر داد و آن را با بازاریابی گسترده و قیمتی مقرون‌به‌صرفه برای همه طرفداران عرضه کرد. GTO اولیه در نسخه‌های کوپه، هاردتاپ و کانورتیبل بر اساس تمپست قابل سفارش بود. کسانی که پکیج GTO را انتخاب می‌کردند، از موتور ۶.۴ لیتری V8 با یک کاربراتور چهار دهنه بهره‌مند می‌شدند که ۳۲۵ اسب بخار تولید می‌کرد.

پونتیاک GTO تری پاور مدل ۱۹۶۵

با وجود موفقیت GTO در سال اول عرضه، پونتیاک در سال ۱۹۶۵ نسخه بهبودیافته‌ای از GTO را معرفی کرد. این مدل همچنان پکیجی برای تمپست بود و تمام بهبودهای ظاهری مدل‌های میان سایز پونتیاک را تجربه کرد، اما حدود ۴۵ کیلوگرم سنگین‌تر شد. برای جبران وزن اضافی و بهبود عملکرد، مهندسان پونتیاک جریان هوای موتور ۳۸۹ را بهبود بخشیدند. در نتیجه، موتور سفارشی تری‌پاور اکنون ۳۶۰ اسب بخار تولید می‌کرد و با وجود وزن بیشتر، GTO ۱۹۶۵ کمی سریع‌تر بود.

پونتیاک GTO جاج مدل ۱۹۶۹

پونتیاک به بهبود GTO ادامه داد و در سال ۱۹۶۶ آن را به یک مدل مستقل تبدیل کرد. در سال ۱۹۶۸، کل مدل‌های میان سایز پونتیاک از جمله GTO، کاملاً بازطراحی شد و یک سال بعد، پونتیاک پکیج جدیدی به نام جاج را معرفی کرد. این پکیج در ابتدا به عنوان جایگزینی ارزان‌تر برای GTO استاندارد طراحی شده بود، اما در نمایندگی‌ها به گزینه‌ای رده‌بالا تبدیل شد.

پونتیاک GTO رم ایر IV مدل ۱۹۷۰

سال ۱۹۷۰ هیجان‌انگیزترین سال عصر طلایی خودروهای عضلانی است. یکی از دلایل این موضوع، تصمیم جنرال موتورز برای لغو محدودیت ۶.۵ لیتری برای موتورهای خودروهای میان سایز بود که به برندهایش اجازه داد موتورهای V8 قدرتمندی را معرفی کنند. پونتیاک موتور جدید ۷.۵ لیتری را معرفی کرد که رسماً ۳۶۰ اسب بخار تولید می‌کرد.

پونتیاک GTO مدل‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶

با پایان عصر طلایی خودروهای عضلانی، GTO در سال ۱۹۷۳ کوچک‌تر شد و یک سال بعد به شورلت نوا با برند پونتیاک تبدیل شد که خیلی زود کنار رفت. طرفداران پونتیاک سال‌ها منتظر GTO جدید بودند، اما این خودرو بازنگشت تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۰۴ معجزه رخ داد. GTO جدید چیزی بیش از هولدن مونارو ری‌بج شده نبود، اما اگر از این حقیقت که خودرویی استرالیایی بود چشم‌پوشی کنیم، این مدل شایسته جایگاهی در لیست ماست.