ساخت یک خودروی فوق‌العاده شبیه پورشه یک چالش بزرگ است، اما پنج سوپرکار برتر با خلق شاهکارهایی ثابت کردند که این کار شدنی است.
پورشه از زمان تأسیس خود برخی از تأثیرگذارترین خودروها را در جهان تولید کرده است. این خودروساز آلمانی چه در بخش خودروهای جاده‌ای، چه در بخش خودروهای مسابقه‌ای و چه در بخش سوپرکارهای خیره‌کننده، میراثی ساخته که کمتر برندی به آن نزدیک شده است. با این حال، در طول تاریخ، چندین شرکت کوچک با چالش به‌ظاهر غیرممکن بهبود پورشه‌ها وارد شدند و با فراتر رفتن از تیونینگ، خودروهایی کاملاً جدید خلق کردند.
یکی از موفق‌ترین خودروهای استقامتی پورشه، ۹۶۲ بود که در پایان فصل ۱۹۸۴ معرفی شد. این خودرو در پیست تاریخ‌ساز شد و پیروزی‌های متعددی از جمله ۲۴ ساعته لمان در سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ به دست آورد. اگرچه پورشه نسخه جاده‌ای رسمی برای ۹۶۲ نساخت، اما چندین شرکت مستقل این خلأ را پر کردند و یکی از معروف‌ترین آنها داوئر بود.
یوخن داوئر، راننده سابق این خودرو، در اوایل دهه ۱۹۹۰ شروع به تبدیل شاسی‌های بازنشسته ۹۶۲ به سوپرکارهای جاده‌ای کرد و اولین نمونه در ۱۹۹۳ رونمایی شد. داوئر ۹۶۲ لمان با شاسی کاملاً بازسازی‌شده و بدنه فیبر کربنی جدید ساخته شد که توسط شرکت لولا کامپوزیت توسعه پیدا کرده بود. این خودرو در ظاهر بسیار شبیه ۹۶۲ مسابقه‌ای بود، اما موتور تخت شش سیلندر آن بدون محدودیت‌های قوانین مسابقه، تا ۷۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. داوئر با تولید ۱۲ تا ۱۳ دستگاه مدل جاده‌ای، به پورشه کمک کرد تا با استفاده از قوانین، ۹۶۲ را در کلاس GT1 لمان ۱۹۹۴ وارد کند و به پیروزی برسد.
یکی دیگر از شرکت‌های برجسته‌ای که اقدام به ساخت پورشه ۹۶۲ جاده‌ای کرد، شوپان بود. این شرکت توسط ورن شوپان، راننده استرالیایی و برنده لمان ۱۹۸۳، تأسیس شد و مسیری مشابه داوئر در پیش گرفت. با این حال، خودروهای شوپان اختصاصی‌تر بودند زیرا شاسی‌های بازسازی‌شده و بدنه‌هایی با طراحی کاملاً متفاوت داشتند. شوپان 962CR با همکاری رینارد موتوراسپرت و بدنه‌ای با طراحی مایک سیمکو، طراح معروف استرالیایی ساخته شد. این سوپرکار از موتور تخت شش سیلندر ۳.۳ لیتری توربوشارژ آب‌خنک تایپ ۹۳۵ بر پایه 962C استفاده می‌کرد که بیش از ۶۰۰ اسب بخار قدرت داشت. تنها ۶ دستگاه از این خودرو بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ ساخته شد و امروزه ارزش هرکدام به بیش از ۱ میلیون دلار می‌رسد.
سومین نمونه معروف سوپرکار جاده‌ای بر اساس ۹۶۲، ساخت شرکت کونیگ اسپشال بود. کونیگ، یکی از برترین شرکت‌های تیونینگ آلمان در دهه‌های ۸۰ و ۹۰، به دلیل تغییرات چشمگیر در سوپرکارهایی مانند فراری شناخته شده بود، اما در سال ۱۹۹۰ با منسوخ شدن ۹۶۲ و کاهش ارزش شاسی‌های آن، کونیگ برنامه‌ریزی کرد تا ۳۰ دستگاه را خریداری کرده و به سوپرکارهای جاده‌ای C62 تبدیل کند. مشابه داوئر، تیم کونیگ شاسی‌های ۹۶۲ را بازسازی کرد، بدنه را بازطراحی کرد، کابینی لوکس ساخت و موتور مسابقه‌ای را ارتقا داد. نتیجه، خودرویی مسابقه‌ای برای جاده با قدرت بین ۵۵۰ تا ۸۰۰ اسب بخار بود. با این حال، برنامه طبق انتظار پیش نرفت و در نهایت تنها ۳ دستگاه در سال ۱۹۹۱ تکمیل شد.
راف در دههٔ ۷۰ کار خود را به‌عنوان تیونر پورشه آغاز کرد و از سال ۱۹۷۵ به بعد به خودروسازی مستقل تبدیل شد که برای ساخت محصولات خود از مدل‌های پورشه استفاده می‌کرد. یکی از چشمگیرترین خودروهای ساخت این شرکت، CTR3 نام داشت. هرچند این خودرو طبق سنت راف همچنان از پیشرانه و پانل‌های بدنهٔ پورشه استفاده می‌کرد، اما CTR3 برای اولین بار روی پلت‌فرمی ساخته شده بود که به‌طور اختصاصی توسط شرکت مالتی‌متیک برای آن توسعه پیدا کرده بود. راف همچنین طرح سنتی موتور عقب پورشه ۹۱۱ را در CTR3 از طرح موتور وسط پورشه کیمن استفاده کرد و پیشرانه را در میانهٔ شاسی نصب کرد تا یک ۹۱۱ موتور وسط خلق شود. پیشرانهٔ این ماشین یک نمونهٔ ۳.۸ لیتری شش سیلندر تخت توئین توربوی ساخت پورشه بود که با تقویت راف ۷۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. از CTR3 کمتر از ۳۰ دستگاه ساخته شد.
جدیدترین و غیرمتعارف‌ترین سوپرکار مبتنی بر پورشه، مارسین از مارک فیلیپ گمبالا، پسر بنیان‌گذار شرکت افسانه‌ای تیونینگ گمبالا است. این سوپرکار که در سال ۲۰۲۱ رونمایی شد، با الهام از پورشه ۹۵۹ برنده رالی داکار، قصد داشت پیشرفته‌ترین سوپرکار با قابلیت آفرود باشد. مارسین بر پایه پورشه ۹۱۱ توربو S ساخته شده و بدنه‌ای اختصاصی با الهام از ۹۵۹ دارد. قدرت آن از موتور تخت شش سیلندر توئین توربو تأمین می‌شود که در حالت استاندارد ۷۵۰ اسب بخار و با ارتقای Stage II راف تا ۸۸۰ اسب بخار تولید می‌کند. تولید این خودرو از سال ۲۰۲۲ آغاز شد و طبق اعلام سازنده، هر ۴۰ دستگاه بلافاصله پس از معرفی فروخته شدند.