به گزارش مجله ماشین، لاندو نوریس، راننده تیم مک‌لارن ، در فرمول یک بریتانیا ۲۰۲۵ پرهیجان و تحت تأثیر باران، به پیروزی رسید. این برد پس از آن به دست آمد که هم‌تیمی و صدرنشین فعلی قهرمانی رانندگان، اسکار پیاستری، به دلیل تخلف در پشت ماشین ایمنی، با جریمه مواجه شد. در پایان مسابقه، پیاستری استرالیایی به رده دوم بسنده کرد و نیکو هالکنبرگ، راننده تیم سائوبر، با صعودی چشمگیر از رده نوزدهم خط شروع، برای اولین بار در ۲۳۹اُمین تلاش خود، به سکو  فرمول یک دست یافت.

آغاز پرماجرا در پیست خیس سیلورستون

با وجود خیس بودن پیست  اما در حال خشک شدن سریع، دور فرمیشن  پشت ماشین ایمنی آغاز شد. به محض خروج ماشین ایمنی از پیست، تعدادی از رانندگان بلافاصله برای تعویض لاستیک‌های اینترمدیت با لاستیک‌های اسلیک، وارد پیت‌لین شدند.

در لحظه خاموش شدن چراغ‌ها و با گریدی که بخشی از آن خالی شده بود، مکس ورشتاپن، راننده پول‌پوزیشن، شروع خوبی داشت. او پس از دفع یک چالش کوتاه از سوی رقیب ردیف اول، پیاستری، راننده ردبول توانست پیشتاز شود. پشت سر این دو نفر، نوریس در جایگاه سوم و جلوتر از لوییس همیلتون از فراری و پیر گاسلی قرار گرفت که با قدرت به رده پنجم صعود کرد.

حوادث پیاپی و ورود دوباره ماشین ایمنی

با این حال، در عقب‌تر، برخورد بین استبان اوکون از هاسو لیام لاوسون از تیم ریسینگ بولز رخ داد. راننده نیوزلندی از پیست خارج شد و مسابقه را ترک کرد. به سرعت ماشین ایمنی مجازی  فعال شد و سرعت مسابقه ثابت ماند.

با پایان یافتن زمان احتیاط، ورستاپن پیشتاز بود، اما پشت سر رهبران، حادثه دیگری در حال وقوع بود. گابریل بورتولتو  از کیک سائوبر  تصادف کرد و اگرچه توانست دوباره به حرکت خود ادامه دهد، اما در نهایت مجبور شد در پیست توقف کند و برای بار دوم VSC فعال شد.

چرخش در مسابقه و پیشتازی پیاستری

دومین دور خنثی‌سازی  در دور هفتم  به پایان رسید و این بار ورستاپن نتوانست پیاستری را مهار کند. در دور هشتم، با کمک سیستم کاهش درگ (DRS)، راننده استرالیایی در مسیر مستقیم هنگر  از ورستاپن سبقت گرفت و پیشتازی را از آن خود کرد.

بلافاصله پس از آن، باران شروع به باریدن کرد و ورستاپن که با لاستیک‌های اینتر بسیار بد دست و پنجه نرم می‌کرد، در پیچ چپل از پیست خارج شد و نوریس از او سبقت گرفت. پیاستری وارد پیت‌لین شد و نوریس و ورستاپن نیز او را دنبال کردند. با این حال، توقف نوریس کند بود و ورستاپن توانست جلوتر از راننده بریتانیایی از پیت‌لین خارج شود و جایگاه دوم را پس بگیرد.

در این مرحله، پیاستری با ۱۲ ثانیه اختلاف جلوتر از راننده ردبول قرار داشت و نوریس تنها نیم ثانیه پشت سر ورستاپن بود. لنس استرول، که از رده هفدهم آغاز کرده بود و یک دوره کوتاه اما بسیار سودمند را با لاستیک‌های سافت  پشت سر گذاشته بود، به رده چهارم صعود کرد. پشت سر او، نیکو هالکنبرگ از سائوبر نیز از حوادث و شرایط مسابقه پس از شروع از رده نوزدهم سود برد. با این حال، با وخامت سریع شرایط پیست، ماشین ایمنی در دور ۱۴ وارد پیست شد و مسابقه دوباره خنثی شد.

حوادث زنجیره‌ای و جریمه سرنوشت‌ساز پیاستری

ماشین ایمنی در پایان دور ۱۷ پیست را ترک کرد و پیاستری کنترل شروع مجدد  را در دست گرفت تا پیشتازی خود را در مقابل ورستاپن و نوریس حفظ کند. پشت سر آن‌ها، استرول و هالکنبرگ موقعیت خود را حفظ کردند.

با این حال، ماشین ایمنی تقریباً بلافاصله دوباره وارد پیست شد. در میان اسپری شدید آب، هجار نتوانست کیمی آنتونلی را که جلوی او بود، ببیند و در راه پیچ کوپز (Copse)، راننده ریسینگ بولز به عقب مرسدس برخورد کرد. به طرز شگفت‌انگیزی، راننده ایتالیایی با وجود اینکه دیفیوزر عقبش از بین رفته بود، توانست به راه خود ادامه دهد، اما هجار از پیست خارج شد و به گاردریل  برخورد کرد.

درست قبل از خروج ماشین ایمنی از پیست، پیاستری ناگهان به شدت ترمز کرد و سرعتش از ۲۱۸ کیلومتر بر ساعت به تنها ۵۲ کیلومتر بر ساعت کاهش یافت. ورستاپن از مک‌لارن عبور کرد و خودش مجبور شد به شدت ترمز کند تا اجازه دهد پیشتاز مسابقه عبور کند. این حادثه به سرعت تحت بررسی قرار گرفت و پیاستری بعدها به دلیل ترمزگیری نامنظم  پشت ماشین ایمنی، ۱۰ ثانیه جریمه زمانی دریافت کرد.

بازگشت ورشتاپن و قهرمانی نوریس

ماشین ایمنی در پایان دور ۲۲ پیست را ترک کرد و ورستاپن که برای چسبندگی در پیچ استو  مشکل داشت، از پیست خارج شد. او در رده نهم دوباره به پیست بازگشت و با سبقت گرفتن کارلوس ساینز  از ویلیامز، به رده دهم سقوط کرد.

در نیمه راه مسابقه، پیاستری با ۳.۶ ثانیه اختلاف از هم‌تیمی خود پیش بود و استرول اکنون به جایگاه سوم جلوتر از هالکنبرگ و گاسلی صعود کرده بود. پشت سر آن‌ها، همیلتون از راسل سبقت گرفت و به رده ششم رسید. فرناندو آلونسو از استون مارتین در رده هشتم و جلوتر از ساینز و ورستاپن قرار داشت.

در دور ۳۵، هالکنبرگ از استرول سبقت گرفت و به رده سوم رسید و کمی بعد همیلتون نیز با قدرت از استرول عبور کرد و راننده کانادایی را به رده پنجم تنزل داد. در عقب‌تر، ورستاپن نیز شروع به بهبود موقعیت خود کرده بود و با سبقت گرفتن از ساینز، به رده نهم پشت سر آلونسو رسید.

در دور ۳۸، راننده اسپانیایی اولین کسی بود که به لاستیک‌های اسلیک روی آورد و از رده هفتم وارد پیت‌لین شد. راسل نفر بعدی بود که وارد پیت‌لین شد. با این حال، هر دو برای چسبندگی مشکل داشتند، راسل حتی یک اسپین داشت و دوباره به پیست برگشت و ورستاپن به رده هفتم صعود کرد. با بهبود مداوم شرایط، ورستاپن از گاسلی سبقت گرفت و به رده ششم صعود کرد و او نیز برای لاستیک‌های اسلیک وارد پیت‌لین شد.

پیاستری در دور ۴۴ از پیشتازی وارد پیت‌لین شد و پس از اعمال جریمه و نصب لاستیک‌های مدیوم، در رده دوم بازگشت، جلوتر از هالکنبرگ که او نیز اکنون از لاستیک‌های مدیوم استفاده می‌کرد. نوریس در پایان دور بعدی وارد پیت‌لین شد و با لاستیک‌های مدیوم، راننده بریتانیایی در جایگاهی قرار گرفت که تا پایان مسابقه آن را حفظ کرد.

نتایج نهایی و سکوهای تاریخی

پشت سر آن‌ها، لاندو نوریس و اسکار پیاستری از مک‌لارن و نیکو هالکنبرگ از سائوبر بر روی سکو قرار گرفتند. نیکو هالکنبرگ برای اولین بار در ۲۳۹اُمین مسابقه خود به سکو دست یافت و همیلتون در جایگاه چهارم قرار گرفت. با دو دور باقی‌مانده، ورستاپن کاملاً به استرول نزدیک شد و وقتی راننده کانادایی مرتکب اشتباه کوچکی شد، راننده ردبول حمله کرد و در پایان مسابقه به رده پنجم رسید. گاسلی نیز در دور پایانی از استرول سبقت گرفت و به رده ششم رسید. راننده استون مارتین توانست در رده هفتم از خط پایان عبور کند، جلوتر از الکس آلبون از ویلیامز، آلونسو و راسل.

نتایج رسمی فرمول یک بریتانیا ۲۰۲۵

لاندو نوریس – مک‌لارن/مرسدس

اسکار پیاستری – مک‌لارن/مرسدس (+۶.۸۱۲ ثانیه)

نیکو هالکنبرگ – سائوبر/فراری (+۳۴.۷۴۲ ثانیه)

لوییس همیلتون – فراری (+۳۹.۸۱۲ ثانیه)

مکس ورشتاپن – ردبول/هوندا RBPT (+56.781 ثانیه)

پیر گاسلی – آلپاین/رنو (+۵۹.۸۵۷ ثانیه)

لنس استرول – استون مارتین/مرسدس

الکساندر آلبون – ویلیامز/مرسدس

فرناندو آلونسو – استون مارتین/مرسدس

جورج راسل – مرسدس

سایر رانندگان:

الیور بیرمن – هاس/فراری (۱۱)

کارلوس ساینز – ویلیامز/مرسدس (۱۲)

استبان اوکون – هاس/فراری (۱۳)

شارل لکلرک  – فراری (۱۴)

یوکی سونودا – ردبول/هوندا RBPT (15 – 1 دور عقب‌تر)

بازنشستگان (Retirement):

کیمی آنتونلی – مرسدس (دور ۲۳)

ایزاک هجار – ریسینگ بولز/هوندا RBPT (دور ۱۷)

گابریل بورتولتو – سائوبر/فراری (دور ۳)

لیام لاوسون – ریسینگ بولز/هوندا RBPT (دور ۰)

فرانکو کولاپینتو- آلپاین/رنو (دور ۰)