به گزارش مجله ماشین، سوپرشارژرها راهکاری عالی برای افزایش قدرت و عملکرد موتور بدون نیاز به تغییرات گسترده داخلی هستند. این سیستم‌ها با فشرده‌سازی هوا و هدایت آن به داخل سیلندر، میزان اکسیژن مورد نیاز برای احتراق را افزایش می‌دهند. در این مقاله به بررسی سه نوع رایج سوپرشارژر می‌پردازیم: سانتریفیوژ، روتز و تویین‌اسکرو.

سوپرشارژر روتز (Roots)

این نوع سوپرشارژر که با طراحی بسیار ساده و قدیمی خود شناخته می‌شود، از دو روتور لوب‌دار تشکیل شده است که هوا را در خود به دام انداخته و به سمت موتور پمپ می‌کنند.

مزایا:

پاسخ‌دهی آنی: سوپرشارژرهای روتز به‌محض فشردن پدال گاز، بوست (فشار هوا) را تولید می‌کنند، بنابراین در دور موتور پایین نیز گشتاور بسیار خوبی ارائه می‌دهند.

سادگی و دوام: طراحی ساده آن‌ها باعث شده تا از نظر نگهداری، قابل‌اعتماد باشند.

معایب:

راندمان حرارتی پایین: این سوپرشارژرها هوا را در داخل محفظه خود فشرده نمی‌کنند و در نتیجه گرمای زیادی تولید می‌کنند که باعث کاهش راندمان می‌شود.

اندازه و وزن زیاد: این نوع سوپرشارژرها بزرگ و سنگین هستند و فضای زیادی را اشغال می‌کنند.

صدای بلند: صدای تولیدی آن‌ها مانند زوزه است که برای برخی افراد آزاردهنده است.

سوپرشارژر تویین‌اسکرو (Twin-Screw)

این نوع سوپرشارژر که به “لیشولم” نیز معروف است، از دو روتور پیچی‌شکل تشکیل شده که هوا را در داخل محفظه خود فشرده می‌کنند.

مزایا:

راندمان بالا: فشرده‌سازی هوا در داخل خود سوپرشارژر باعث افزایش راندمان و کاهش دمای هوا می‌شود.

پاسخ‌دهی سریع: مانند سوپرشارژرهای روتز، در دورهای پایین نیز بوست خوبی تولید می‌کنند.

معایب:

پیچیدگی و هزینه بالا: طراحی روتورهای آن پیچیده‌تر است و هزینه ساخت و خرید بالاتری دارد.

نیاز به فضای بیشتر: این سوپرشارژرها نیز بزرگ هستند و فضای بیشتری را نسبت به مدل‌های سانتریفیوژ اشغال می‌کنند.

سوپرشارژر سانتریفیوژ (Centrifugal)

این نوع سوپرشارژر شبیه به یک توربوشارژر عمل می‌کند، با این تفاوت که به‌جای گازهای خروجی اگزوز، نیروی خود را از میل‌لنگ موتور می‌گیرد.

مزایا:

راندمان عالی: این سوپرشارژرها در دورهای بالا بسیار کارآمد هستند و گرمای کمتری تولید می‌کنند.

اندازه کوچک و انعطاف‌پذیری: ابعاد کوچک آن‌ها باعث می‌شود که به‌راحتی در فضای موتور جای گیرند.

معایب:

پاسخ‌دهی کند در دور پایین: سوپرشارژرهای سانتریفیوژ برای تولید بوست بالا، به دور موتور زیادی نیاز دارند، به همین دلیل در دورهای پایین عملکرد ضعیف‌تری دارند و بوست را به صورت تدریجی تولید می‌کنند.

سوپرشارژرهای کمتر رایج

علاوه بر مدل‌های اصلی، انواع دیگری از سوپرشارژر نیز وجود دارد:

• سوپرشارژر جریان محوری (Axial Flow): این نوع سوپرشارژر با استفاده از پره‌هایی شبیه به پره‌های موتور جت، هوا را به داخل موتور هل می‌دهد. این سوپرشارژرها سرعت چرخش بسیار بالایی دارند (حدود ۳۰,۰۰۰ دور در دقیقه).
• سوپرشارژر اسکرول یا G-Lader: این سوپرشارژر که در برخی مدل‌های فولکس‌واگن مانند Corrado استفاده می‌شد، دارای یک روتور حلزونی‌شکل است که در داخل یک محفظه ثابت می‌چرخد.
• سوپرشارژر موج فشاری: این سیستم بسیار پیچیده و نادر است و از انرژی گازهای خروجی اگزوز برای فشرده‌سازی هوای ورودی استفاده می‌کند.

نتیجه‌گیری: انتخاب نوع سوپرشارژر به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر به دنبال افزایش گشتاور در دورهای پایین و پاسخ‌دهی سریع هستید، سوپرشارژرهای روتز و تویین‌اسکرو مناسب‌ترند. اما اگر راندمان بالا در دورهای بالا و نصب آسان برایتان مهم است، سوپرشارژر سانتریفیوژ گزینه بهتری خواهد بود.

برچسب ها: تعمیرات